Zowat 5.000 psychiatrische patiënten verblijven in ons land al langer dan een jaar in een psychiatrisch ziekenhuis. Een derde van hen, 1.600, vertoeft er al langer dan 6 jaar. En die langverblijvers krijgen doorgaans minder therapie dan de andere patiënten. Dat zijn vaststellingen uit een rapport van het federaal Kenniscentrum Gezondheidszorg.
Het suggereert dat patiënten te lang worden 'vastgehouden' en te weinig worden geactiveerd. Het rapport meldt ook grote verschillen in de behandelwijzen en in gebruikte medicatie.
Het VVI en het FIH, de koepels van respectievelijk de Vlaamse en de Franstalige christelijke psychiatrische instellingen - samen vormen ze twee derde van de sector - reageerden prompt. 'Het rapport geeft de indruk dat instellingen en personeel de schuldigen zijn. Terwijl die mensen zo hun best doen.'
Ten gronde spreken ze de gegevens echter niet tegen. Ze relativeren ze. Tussen de lijnen van het rapport en tussen de lijnen van de VVI-FIH-reactie zit echter dezelfde klacht: het beleid voor de psychiatrie zit fout en is verouderd.
Het rapport zegt dat een 'geïntegreerde en wetenschappelijk ondersteunde visie nodig is over het organisatiemodel van de geestelijke gezondheidszorg'. Een dergelijke visie is er nu dus niet.
VVI en FIH klagen dat het beleid in ons land nog altijd denkt in termen van instellingen en 'bedden' terwijl de rest van Europa al vijftien jaar intelligenter bezig is en ook werkt aan zorgtrajecten en zo.
Ook de patiënten ondervinden dat. Kijk naar de kostprijzen. Een verblijf in een psychiatrisch ziekenhuis is duurder voor de overheid maar goedkoper voor de patiënt dan een verblijf in een PVT, een psychiatrisch verzorgingstehuis. En dan klaagt de overheid dat patiënten te lang in het ziekenhuis blijven...
Overigens betaalt een psychiatrische patiënt in ons land een groter deel zelf dan andere patiënten.
Het VVI en het FIH, de koepels van respectievelijk de Vlaamse en de Franstalige christelijke psychiatrische instellingen - samen vormen ze twee derde van de sector - reageerden prompt. 'Het rapport geeft de indruk dat instellingen en personeel de schuldigen zijn. Terwijl die mensen zo hun best doen.'
Ten gronde spreken ze de gegevens echter niet tegen. Ze relativeren ze. Tussen de lijnen van het rapport en tussen de lijnen van de VVI-FIH-reactie zit echter dezelfde klacht: het beleid voor de psychiatrie zit fout en is verouderd.
Het rapport zegt dat een 'geïntegreerde en wetenschappelijk ondersteunde visie nodig is over het organisatiemodel van de geestelijke gezondheidszorg'. Een dergelijke visie is er nu dus niet.
VVI en FIH klagen dat het beleid in ons land nog altijd denkt in termen van instellingen en 'bedden' terwijl de rest van Europa al vijftien jaar intelligenter bezig is en ook werkt aan zorgtrajecten en zo.
Ook de patiënten ondervinden dat. Kijk naar de kostprijzen. Een verblijf in een psychiatrisch ziekenhuis is duurder voor de overheid maar goedkoper voor de patiënt dan een verblijf in een PVT, een psychiatrisch verzorgingstehuis. En dan klaagt de overheid dat patiënten te lang in het ziekenhuis blijven...
Overigens betaalt een psychiatrische patiënt in ons land een groter deel zelf dan andere patiënten.
