Er moet een fonds komen dat het kapitaal beheert van minderjarige slachtoffers.
Stel, je zoon van 12 rijdt met de fiets naar school, wordt door een auto van de weg gemaaid en raakt zwaargewond. Niet in die mate dat hij op jonge leeftijd zal sterven, maar wel dat hij de rest van zijn leven een beroep op anderen zal moeten en verzorgd zal moeten worden.
Door de verzekeringsmaatschappij zal een schadeclaim van honderdduizenden euro's worden uitbetaald, een kapitaal dat door de ouders zal worden beheerd tot de zoon meerderjarig is.
'Maar ouders, overdonderd door het grote geld, doen daar soms de verkeerde dingen mee: een dure villa kopen of een wereldreis maken. Of ze beleggen het geld verkeerd waardoor ze grote verliezen lijden', zegt Walter Peeters, coördinator van de werkgroep om de indicatieve tabel, de tabel met vergoedingen na een schadegeval, te actualiseren.
'als het kind dan meerderjarig is, is een groot deel van het kapitaal opgesoupeerd, met alle gevolgen voor het slachtoffer van dien. Daarom zou er een parlementair initiatief moeten komen om een onafhankelijk fonds op te richten dat de gelden zou beheren tot het slachtoffer meerderjarig is.'
Peeters pleit er ook voor om in plaats van het kapitaal in één keer uit te keren, maandelijks een bedrag te betalen, de zogenaamde geïndexeerde rente.
'De geïndexeerde rente is de meest correcte manier van vergoeden. Bij de berekening van het kapitaal houdt men rekening met een aantal elementen: de effectieve levensduur van het slachtoffer, de inflatie en de periodieke uitbetaling (bijvoorbeeld maandelijks het gederfde loon).'
'Maar met een kapitalisatie zijn al die elementen speculatie. Bij de berekening van het kapitaal (dus een som die in één keer uitbetaald wordt en daarna niets meer), weet je niet zeker hoe hoog de inflatie en de rente de volgende tientallen jaren zullen zijn. En de gemiddelde levensverwachting voor een man is misschien wel 75jaar, maar de persoon kan ook op zijn 65ste aan bijvoorbeeld kanker sterven.'
'In dat geval heeft de verzekeringsmaatschappij te veel betaald. Maar als het slachtoffer 85jaar wordt, dan heeft hij voor de laatste tien jaar van zijn leven geen geld meer over terwijl dat nu juist de duurste jaren zijn. Hij zal dan waarschijnlijk aankloppen bij het Vlaams Agentschap voor personen met een handicap, dat dan op zijn beurt bij de verzekeringen gaat klagen of ze vroeger wel genoeg hebben uitbetaald.'
Toch zijn de verzekeringen tegen zo'n geïndexeerde rente, omdat ze liever schadedossiers afsluiten in plaats van ze jarenlang te moeten beheren.
Ook advocaten hebben liever een kapitaalsuitkering, omdat ze dan op zo'n bedrag hun honorarium kunnen berekenen in plaats van een optelsom van toekomstige uitkeringen waarvoor zij ook niet weten tot welk jaar dit moet worden berekend.
Door de verzekeringsmaatschappij zal een schadeclaim van honderdduizenden euro's worden uitbetaald, een kapitaal dat door de ouders zal worden beheerd tot de zoon meerderjarig is.
'Maar ouders, overdonderd door het grote geld, doen daar soms de verkeerde dingen mee: een dure villa kopen of een wereldreis maken. Of ze beleggen het geld verkeerd waardoor ze grote verliezen lijden', zegt Walter Peeters, coördinator van de werkgroep om de indicatieve tabel, de tabel met vergoedingen na een schadegeval, te actualiseren.
'als het kind dan meerderjarig is, is een groot deel van het kapitaal opgesoupeerd, met alle gevolgen voor het slachtoffer van dien. Daarom zou er een parlementair initiatief moeten komen om een onafhankelijk fonds op te richten dat de gelden zou beheren tot het slachtoffer meerderjarig is.'
Peeters pleit er ook voor om in plaats van het kapitaal in één keer uit te keren, maandelijks een bedrag te betalen, de zogenaamde geïndexeerde rente.
'De geïndexeerde rente is de meest correcte manier van vergoeden. Bij de berekening van het kapitaal houdt men rekening met een aantal elementen: de effectieve levensduur van het slachtoffer, de inflatie en de periodieke uitbetaling (bijvoorbeeld maandelijks het gederfde loon).'
'Maar met een kapitalisatie zijn al die elementen speculatie. Bij de berekening van het kapitaal (dus een som die in één keer uitbetaald wordt en daarna niets meer), weet je niet zeker hoe hoog de inflatie en de rente de volgende tientallen jaren zullen zijn. En de gemiddelde levensverwachting voor een man is misschien wel 75jaar, maar de persoon kan ook op zijn 65ste aan bijvoorbeeld kanker sterven.'
'In dat geval heeft de verzekeringsmaatschappij te veel betaald. Maar als het slachtoffer 85jaar wordt, dan heeft hij voor de laatste tien jaar van zijn leven geen geld meer over terwijl dat nu juist de duurste jaren zijn. Hij zal dan waarschijnlijk aankloppen bij het Vlaams Agentschap voor personen met een handicap, dat dan op zijn beurt bij de verzekeringen gaat klagen of ze vroeger wel genoeg hebben uitbetaald.'
Toch zijn de verzekeringen tegen zo'n geïndexeerde rente, omdat ze liever schadedossiers afsluiten in plaats van ze jarenlang te moeten beheren.
Ook advocaten hebben liever een kapitaalsuitkering, omdat ze dan op zo'n bedrag hun honorarium kunnen berekenen in plaats van een optelsom van toekomstige uitkeringen waarvoor zij ook niet weten tot welk jaar dit moet worden berekend.
