Tweelingbaby’s die de placenta delen in de baarmoeder lopen onverwacht veel risico. Tot die conclusie komt gynaecoloog Karien Hack van het UMC Utrecht in haar promotieonderzoek. Tweelingen die een placenta delen kunnen daarom het beste geboren worden rondom week 37 van de zwangerschap, vindt Hack. Dat zou ongeveer 1 procent sterfte bij deze tweelingen voorkomen. Hack promoveert op 16 september aan de Universiteit Utrecht.
Hack onderzocht twee groepen tweelingen. als eerste een combinatie van 200 tweelingen met een gedeelde placenta en 1100 gewone tweelingen, geboren tussen 1995 en 2004. Ruim 2 procent van de tweelingen met een gedeelde placenta overlijdt in de baarmoeder na week 32 van de zwangerschap, dat is negen maal hoger dan bij gewone tweelingen. In de meeste gevallen heeft onderzoek tijdens de zwangerschap – echo, hartfilm – hiervoor geen enkele aanwijzing opgeleverd.
Daarnaast bekeek Hack een groep van 600 tweelingen met een gedeelde placenta die tussen 2000 en 2005 geboren zijn in de tien Nederlandse perinatale centra. Dit is het grootste onderzoek dat ooit naar deze tweelingen gedaan is. In deze groep vond Hack een sterfte van 0,5 procent na week 32, terwijl rond de 37 weken de sterfte met 0,7 procent iets hoger is. Maar andere onderzoeken vinden rond 37 weken hogere sterftecijfers, Hack denkt daarom dat de sterfte ongeveer 1 procent is. Zij concludeert dan ook dat tweelingen met een gedeelde placenta het beste rond de 37 weken geboren kunnen worden, dit voorkomt latere sterfte in de baarmoeder. Zo’n ‘geďnduceerde’ bevalling kan zowel vaginaal als via een keizersnede plaatsvinden.
Hack verwachtte dat gezonde tweelingen met een gedeelde placenta op lange termijn slechter af zouden zijn dan gewone tweelingen. Maar dat valt mee. Hack analyseerde de neurologische en psychomotorische ontwikkeling van 198 tweelingen op tweejarige leeftijd. Tussen gewone tweelingen en tweelingen met een gedeelde placenta bestonden geen significante verschillen.
Het aantal tweelingzwangerschappen is in Nederland de laatste decennia sterk toegenomen. Tegenwoordig zijn bijna 18 van 1000 geboorten tweelingen, tegen 10 per 1000 in de jaren zeventig. Bij ongeveer eenvijfde van alle tweelingzwangerschappen delen de twee kinderen de placenta, dat komt neer op 1 op de 400 zwangerschappen. Dat gaat vaak gepaard met complicaties. Overigens hebben ook gewone tweelingen al meer kans op gezondheidsproblemen dan eenlingen.
Daarnaast bekeek Hack een groep van 600 tweelingen met een gedeelde placenta die tussen 2000 en 2005 geboren zijn in de tien Nederlandse perinatale centra. Dit is het grootste onderzoek dat ooit naar deze tweelingen gedaan is. In deze groep vond Hack een sterfte van 0,5 procent na week 32, terwijl rond de 37 weken de sterfte met 0,7 procent iets hoger is. Maar andere onderzoeken vinden rond 37 weken hogere sterftecijfers, Hack denkt daarom dat de sterfte ongeveer 1 procent is. Zij concludeert dan ook dat tweelingen met een gedeelde placenta het beste rond de 37 weken geboren kunnen worden, dit voorkomt latere sterfte in de baarmoeder. Zo’n ‘geďnduceerde’ bevalling kan zowel vaginaal als via een keizersnede plaatsvinden.
Hack verwachtte dat gezonde tweelingen met een gedeelde placenta op lange termijn slechter af zouden zijn dan gewone tweelingen. Maar dat valt mee. Hack analyseerde de neurologische en psychomotorische ontwikkeling van 198 tweelingen op tweejarige leeftijd. Tussen gewone tweelingen en tweelingen met een gedeelde placenta bestonden geen significante verschillen.
Het aantal tweelingzwangerschappen is in Nederland de laatste decennia sterk toegenomen. Tegenwoordig zijn bijna 18 van 1000 geboorten tweelingen, tegen 10 per 1000 in de jaren zeventig. Bij ongeveer eenvijfde van alle tweelingzwangerschappen delen de twee kinderen de placenta, dat komt neer op 1 op de 400 zwangerschappen. Dat gaat vaak gepaard met complicaties. Overigens hebben ook gewone tweelingen al meer kans op gezondheidsproblemen dan eenlingen.
