Mondspoelmiddelen voorkomen een slechte adem. Maar kijk goed uit welke u uitkiest, als u uw tanden schoon wilt houden.
Diverse zonder voorschrift verkrijgbare mondspoelmiddelen doen wat ze beloven, hebben onderzoekers van de Cochrane Collaboration uitgezocht. Ze drukken het aantal geuroverlast gevende bacteriën in de mond en reduceren de concentratie scheikundige stoffen die mensen uit hun mond doen ruiken. Maar sommige mondwaters hebben ook een nadeel: ze veroorzaken (tijdelijke) vlekken op tong en tanden.
Zowat de helft van de mensen heeft wel eens last van een slechte adem. Die wordt veroorzaakt door bacteriën die zich ophopen op de tong en de tanden en die onfris geurende zwavelverbindingen als zwavelsulfide vrijstellen. Dat is de scheikundige stof die ook rotte eieren hun geur bezorgt.
Om die geur tegen te gaan, zijn er twee soorten mondspoelmiddelen op de markt. De ene doodt de bacteriën die de kwalijke stoffen afscheiden, de andere maskeert de geuren van deze stoffen.
En allebei werken ze, rapporteert Zbys Fedorowicz van het ministerie van Volksgezondheid in Bahrein, die een vergelijkende studie van diverse mondwaters aanvoerde. Middelen met antibacteriële werking, als chloorhexidine en cetylpyridine, scoren beduidend beter dan nepmondwaters in een vergelijkende test, waarbij menselijke neuzen de jury vormden. Hetzelfde gold voor mondwaters met chloordioxide en zink, die kwalijke geuren maskeren.
Maar wie een mondwater met chloorhexidine kiest, moet weten dat dit tijdelijke vlekken op tong en tanden kan geven, waarschuwen de onderzoekers. Ook kunnen ze tijdelijk de smaakzin wijzigen.
Om te weten welk mondwater het best werkt, is meer studie nodig, volgens de onderzoekers. Hoewel steeds meer elektronische neuzen op de markt komen, zijn ze er niet voor om die bij het onderzoek te betrekken. De mensenneus moet de standaard blijven, vindt Fedorowicz. 'Als het gaat om slechte adem op te pikken, is er niks dat nog maar in de buurt komt.'
Zowat de helft van de mensen heeft wel eens last van een slechte adem. Die wordt veroorzaakt door bacteriën die zich ophopen op de tong en de tanden en die onfris geurende zwavelverbindingen als zwavelsulfide vrijstellen. Dat is de scheikundige stof die ook rotte eieren hun geur bezorgt.
Om die geur tegen te gaan, zijn er twee soorten mondspoelmiddelen op de markt. De ene doodt de bacteriën die de kwalijke stoffen afscheiden, de andere maskeert de geuren van deze stoffen.
En allebei werken ze, rapporteert Zbys Fedorowicz van het ministerie van Volksgezondheid in Bahrein, die een vergelijkende studie van diverse mondwaters aanvoerde. Middelen met antibacteriële werking, als chloorhexidine en cetylpyridine, scoren beduidend beter dan nepmondwaters in een vergelijkende test, waarbij menselijke neuzen de jury vormden. Hetzelfde gold voor mondwaters met chloordioxide en zink, die kwalijke geuren maskeren.
Maar wie een mondwater met chloorhexidine kiest, moet weten dat dit tijdelijke vlekken op tong en tanden kan geven, waarschuwen de onderzoekers. Ook kunnen ze tijdelijk de smaakzin wijzigen.
Om te weten welk mondwater het best werkt, is meer studie nodig, volgens de onderzoekers. Hoewel steeds meer elektronische neuzen op de markt komen, zijn ze er niet voor om die bij het onderzoek te betrekken. De mensenneus moet de standaard blijven, vindt Fedorowicz. 'Als het gaat om slechte adem op te pikken, is er niks dat nog maar in de buurt komt.'
