Een Belgische chirurg biedt buitenlandse patiënten maagringoperaties aan hoewel ze die ingreep volgens internationale richtlijnen beter niet zouden krijgen omdat de voordelen niet opwegen tegen de risico's. Dat blijkt uit een undercoverreportage van de BBC. Illegaal is zo'n ingreep niet. Er kunnen wel ernstige ethische vragen bij gesteld worden. 'Medisch is zo'n maagring niet aangewezen bij patiënten met een te lage BMI omdat de risico's te groot zijn. Noem het eerder esthetische chirurgie', reageert chirurg Matthias Lannoo (UZ Leuven).
Internationale medische richtlijnen
Een onderzoek van de BBC bij leden van de Britse vereniging voor obesitaschirurgie toonde dat heel wat Britse artsen Britse patiënten verzorgd hadden na een operatie in het buitenland. De helft van hen zei dat sommige patiënten daarbij langetermijnschade hadden opgelopen omdat hen onvoldoende nazorg was geboden na de operatie.
Buitenlandse artsen, waaronder C.D.B. uit Melsbroek, blijken het immers niet al te nauw te nemen met internationale medische richtlijnen inzake plaatsing van maagringen, aldus de BBC. Begin jaren negentig werden richtlijnen opgesteld waarbij de voordelen van de ingreep afgewogen werden tegenover de risico's, die worden ook in ons land toegepast. Zo is een maagring aangewezen voor patiënten met een een body mass index van 40 of meer. Bij een bmi van 35 is het enkel aangewezen bij patiënten met diabetes of andere obesitasgerelateerde aandoeningen.
Een vrouw die door de Britse nationale gezondheidsdiensten werd afgewezen voor de operatie omdat ze 'te weinig woog', kon wel terecht in de privépraktijk van C.D.B., meldt de BBC. Na een tweede consult in Londen kreeg de vrouwen problemen omdat de ring te strak was gemaakt. Omdat ze de chirurg niet meer kon bereiken, ging ze bij de Britse gezondheidsdiensten aankloppen voor noodhulp.
Motivatie
Wanneer een BBC-journalist undercover op consultatie gaat bij D.B., maakt die er ook dan geen problemen van om de man een maagring aan te bieden hoewel hij een bmi heeft van 29,8 en duidelijk aangeeft verder gezond te zijn. "als je 2 kilo bijkomt, zit je aan een BMI van 30,5", reageert D.B. in de reportage. "Het draait niet om die 2 kilo, het gaat erom of je gemotiveerd bent om het te doen."
Gevraagd of hij bij een trip naar België zeker kan zijn van een operatie, voegt D.B. er nog aan toe: "als je naar België komt, daar heb ik nog nooit een patiënt moeten terugsturen. Nog nooit."
"De techniek is geëvolueerd. Omdat er weinig complicaties zijn, zijn de indicaties naar beneden opgeschoven. Ook bij mij", reageert D.B. aan de Morgen. "Die operatie is niet verkocht of opgedrongen. Een BMI van rond de 30 zit op de limiet, dat is ook zo gezegd. Alle patiënten krijgen de risico's uitgelegd en moeten ook een informed consent tekenen voor de operatie."
D.B.: "Maar als de BMI van die man inderdaad lager dan 30 lag, moet ik toegeven dat ik beter had aangedrongen om het niet te doen. Bij een BMI onder de 30 is het niet aangewezen, dat kan ik niet ontkennen. Bij een BMI tussen 30 en 35 moet niet geopereerd worden, maar het kan wel. Omdat er zoveel heisa over is, zullen we onze indicaties herbekijken en strikt toepassen."
Niet illegaal
Hoewel er een deontologisch probleem is, is wat D.B. doet niet illegaal. "De hele problematiek van obesitaschirurgie draait om de vraag waar je de grens legt", reageert abdominaal chirurg Matthias Lannoo (UZ Leuven). "De internationale richtlijnen geven aan wanneer de risico's van zo'n operatie te hoog zijn in verhouding tot de beperkte last die mensen met beperkt overgewicht hebben."
Lannoo: "Als de patiënt die niet voldoet aan de richtlijnen aandringt op een maagring, kun je daar weinig tegen inbrengen als hij op de hoogte gebracht wordt van alle risico's met een informed consent. Dan is het een esthetische ingreep en geen medische. Persoonlijk zou ik zo'n risico om esthetische redenen niet nemen."
Een onderzoek van de BBC bij leden van de Britse vereniging voor obesitaschirurgie toonde dat heel wat Britse artsen Britse patiënten verzorgd hadden na een operatie in het buitenland. De helft van hen zei dat sommige patiënten daarbij langetermijnschade hadden opgelopen omdat hen onvoldoende nazorg was geboden na de operatie.
Buitenlandse artsen, waaronder C.D.B. uit Melsbroek, blijken het immers niet al te nauw te nemen met internationale medische richtlijnen inzake plaatsing van maagringen, aldus de BBC. Begin jaren negentig werden richtlijnen opgesteld waarbij de voordelen van de ingreep afgewogen werden tegenover de risico's, die worden ook in ons land toegepast. Zo is een maagring aangewezen voor patiënten met een een body mass index van 40 of meer. Bij een bmi van 35 is het enkel aangewezen bij patiënten met diabetes of andere obesitasgerelateerde aandoeningen.
Een vrouw die door de Britse nationale gezondheidsdiensten werd afgewezen voor de operatie omdat ze 'te weinig woog', kon wel terecht in de privépraktijk van C.D.B., meldt de BBC. Na een tweede consult in Londen kreeg de vrouwen problemen omdat de ring te strak was gemaakt. Omdat ze de chirurg niet meer kon bereiken, ging ze bij de Britse gezondheidsdiensten aankloppen voor noodhulp.
Motivatie
Wanneer een BBC-journalist undercover op consultatie gaat bij D.B., maakt die er ook dan geen problemen van om de man een maagring aan te bieden hoewel hij een bmi heeft van 29,8 en duidelijk aangeeft verder gezond te zijn. "als je 2 kilo bijkomt, zit je aan een BMI van 30,5", reageert D.B. in de reportage. "Het draait niet om die 2 kilo, het gaat erom of je gemotiveerd bent om het te doen."
Gevraagd of hij bij een trip naar België zeker kan zijn van een operatie, voegt D.B. er nog aan toe: "als je naar België komt, daar heb ik nog nooit een patiënt moeten terugsturen. Nog nooit."
"De techniek is geëvolueerd. Omdat er weinig complicaties zijn, zijn de indicaties naar beneden opgeschoven. Ook bij mij", reageert D.B. aan de Morgen. "Die operatie is niet verkocht of opgedrongen. Een BMI van rond de 30 zit op de limiet, dat is ook zo gezegd. Alle patiënten krijgen de risico's uitgelegd en moeten ook een informed consent tekenen voor de operatie."
D.B.: "Maar als de BMI van die man inderdaad lager dan 30 lag, moet ik toegeven dat ik beter had aangedrongen om het niet te doen. Bij een BMI onder de 30 is het niet aangewezen, dat kan ik niet ontkennen. Bij een BMI tussen 30 en 35 moet niet geopereerd worden, maar het kan wel. Omdat er zoveel heisa over is, zullen we onze indicaties herbekijken en strikt toepassen."
Niet illegaal
Hoewel er een deontologisch probleem is, is wat D.B. doet niet illegaal. "De hele problematiek van obesitaschirurgie draait om de vraag waar je de grens legt", reageert abdominaal chirurg Matthias Lannoo (UZ Leuven). "De internationale richtlijnen geven aan wanneer de risico's van zo'n operatie te hoog zijn in verhouding tot de beperkte last die mensen met beperkt overgewicht hebben."
Lannoo: "Als de patiënt die niet voldoet aan de richtlijnen aandringt op een maagring, kun je daar weinig tegen inbrengen als hij op de hoogte gebracht wordt van alle risico's met een informed consent. Dan is het een esthetische ingreep en geen medische. Persoonlijk zou ik zo'n risico om esthetische redenen niet nemen."
