Officieel mogen alleen psychiaters mensen met een geestesstoornis helpen. Zij schrijven de ziektebriefjes uit, waarmee je een terugbetaling kunt krijgen van het ziekenfonds. Maar in de praktijk werkt de geestelijke gezondheidszorg helemaal anders. In ontwenningsklinieken, centra voor slachtofferhulp, tot en met bij de Zelfmoordlijn werken geen psychiaters, maar psychologen, psychotherapeuten, maatschappelijke assistenten. Het probleem is dat hun beroep niet beschermd is. De zorgen die ze geven, zitten in een grijze zone. De ziekteverzekering heeft er geen kijk op.
Daar willen kamerlid Luc Goutry (CD&V) en senator Marc Helsen (CDH) een eind aan maken. Ze hebben een wetsvoorstel ingediend om grote kuis te houden in de sector van de geestelijke gezondheidszorg. 'Er zijn meer en meer mensen met psychische problemen. In België plegen elke dag gemiddeld vijf mensen zelfmoord. Eén op de vier Belgen heeft een of andere stoornis. Dat zijn kwetsbare mensen. Wanneer die in handen vallen van malafide therapeuten, worden hun problemen erger.'
'De psychiatrie vlucht al te dikwijls in pillen. Op die manier onderdruk je de symptomen, maar verhelp je ze niet. Met ons wetsvoorstel willen we de klinisch psychologen integreren in de globale gezondheidszorg. Zij zullen voortaan officieel alle geneeswijzen die zonder pillen werken, kunnen superviseren', zegt Luc Goutry. 'Een psychiatrische patiënt krijgt daardoor de waarborg dat hij goede zorgen krijgt. De goeroes, de kaartenleggers, de sekteleiders die profiteren van de zwakte van de patiënt en die hem dieper in de put duwen, zullen er dan uitvliegen.'
Verpleegster Rita (40) kreeg een zware depressie en zocht daarvoor hulp. Maar Rita's 'therapie' werd een nachtmerrie.
Rita verloor haar moeder toen ze zes was en heeft dat rouwproces nooit verwerkt. Voor haar depressie, zovele jaren later, vond ze hulp bij een zelfverklaarde therapeute bij wie ze wekelijks op consultatie ging. Maar de therapeute raakte door de problemen die Rita aanbracht, zelf in de knoei en werd agressief, begon te roepen en te tieren. Rita moest zelfs op haar knieën gaan zitten als ze het 'ereloon' voor haar therapeute moest betalen. Meer nog: de therapeute diende tegen Rita een klacht in wegens stalking. Maar de rechter had snel begrepen wie wie oplichtte. Rita kwam bij haar klungelende therapeute terecht omdat op dit moment om het even wie een bordje aan de deur mag hangen met het opschrift 'psychotherapeut'.
Het kan ook anders, zoals Rafaël Daem mocht ervaren. Hij maakte onlangs een zware burn out mee, ook als gevolg van een onverwerkt verleden. Als kind werd hij gepest. Een veilige thuis, waar er nog negen broers en zussen waren, had hij amper. Na vele jaren ging hij eronder door. Hij zocht een psychiater op, maar hij weigerde medicatie te nemen. Hij vond uiteindelijk alternatieve hulp in Namaste, een therapeutisch centrum in Merendree.
'Het is een boerderijtje waar ik me goed omringd voelde. Ik geraakte er helemaal bovenop', zegt Daem. 'Ik bleef er enkele weken. Dat kostte 35 euro per dag of 700 euro per maand. Ik kreeg maar heel weinig terug van het ziekenfonds. Gelukkig had ik een vaste job en was ik in ziekteverlof. Ik kon dat betalen. Nu zijn mijn problemen achter de rug.'
Rafaël werkt nu als vrijwilliger bij de patiëntenvereniging Uilenspiegel.
'De psychiatrie vlucht al te dikwijls in pillen. Op die manier onderdruk je de symptomen, maar verhelp je ze niet. Met ons wetsvoorstel willen we de klinisch psychologen integreren in de globale gezondheidszorg. Zij zullen voortaan officieel alle geneeswijzen die zonder pillen werken, kunnen superviseren', zegt Luc Goutry. 'Een psychiatrische patiënt krijgt daardoor de waarborg dat hij goede zorgen krijgt. De goeroes, de kaartenleggers, de sekteleiders die profiteren van de zwakte van de patiënt en die hem dieper in de put duwen, zullen er dan uitvliegen.'
Verpleegster Rita (40) kreeg een zware depressie en zocht daarvoor hulp. Maar Rita's 'therapie' werd een nachtmerrie.
Rita verloor haar moeder toen ze zes was en heeft dat rouwproces nooit verwerkt. Voor haar depressie, zovele jaren later, vond ze hulp bij een zelfverklaarde therapeute bij wie ze wekelijks op consultatie ging. Maar de therapeute raakte door de problemen die Rita aanbracht, zelf in de knoei en werd agressief, begon te roepen en te tieren. Rita moest zelfs op haar knieën gaan zitten als ze het 'ereloon' voor haar therapeute moest betalen. Meer nog: de therapeute diende tegen Rita een klacht in wegens stalking. Maar de rechter had snel begrepen wie wie oplichtte. Rita kwam bij haar klungelende therapeute terecht omdat op dit moment om het even wie een bordje aan de deur mag hangen met het opschrift 'psychotherapeut'.
Het kan ook anders, zoals Rafaël Daem mocht ervaren. Hij maakte onlangs een zware burn out mee, ook als gevolg van een onverwerkt verleden. Als kind werd hij gepest. Een veilige thuis, waar er nog negen broers en zussen waren, had hij amper. Na vele jaren ging hij eronder door. Hij zocht een psychiater op, maar hij weigerde medicatie te nemen. Hij vond uiteindelijk alternatieve hulp in Namaste, een therapeutisch centrum in Merendree.
'Het is een boerderijtje waar ik me goed omringd voelde. Ik geraakte er helemaal bovenop', zegt Daem. 'Ik bleef er enkele weken. Dat kostte 35 euro per dag of 700 euro per maand. Ik kreeg maar heel weinig terug van het ziekenfonds. Gelukkig had ik een vaste job en was ik in ziekteverlof. Ik kon dat betalen. Nu zijn mijn problemen achter de rug.'
Rafaël werkt nu als vrijwilliger bij de patiëntenvereniging Uilenspiegel.
