Moeders van kinderen met een potentieel dodelijke ziekte (kanker, mucoviscidose, neurologische aandoening…) kampen vaak met allerlei somatische ongemakken. De helft van deze moeders heeft migraine, een derde vertoont spierklachten, 37% heeft problemen met de spijsvertering. Onderzoek toont aan dat dit eigenlijk uitingen zijn van angst en depressie. Desondanks zoekt 60% van de betrokkenen geen psychologische hulp. Dat bleek uit een studie voorgesteld op het 14de wereldcongres over psychiatrie in Praag. Een bericht in het medische weekblad de Huisarts.
Een Mexicaans team onderzocht 30 moeders (gemiddeld 35 jaar oud) met een kind dat al meer dan zes maand leukemie had. Die groep vergeleek men met 22 vrouwen zonder opvallende problemen. Deze laatste groep werkte in de ziekenhuisadministratie. Somatische klachten waren significant frequenter en talrijker bij moeders met een ziek kind: 37% had verteringsproblemen versus 4,5% bij de gezonde vrouwen. 33% had spierklachten die aan fibromyalgie deden denken, versus 4%; 50% had migraine, versus 18%. Om deze klachten te kunnen duiden, vulden de deelneemsters twee gevalideerde vragenlijsten in, één voor angst en één voor depressie, schrijft de huisarts.
De scores voor angst en depressie waren driemaal hoger bij de moeders met een ziek kind. als iemand met een zwaar ziek familielid (kind, partner of andere naaste familie) somatische klachten begint te vertonen, zo zeggen de onderzoekers, dan moet het verzorgende team en/of de huisarts pro-actief optreden. De verzorger moet worden bijgestaan om zelf de zieke zo goed mogelijk te kunnen steunen. De studie toont ook hoe terughoudend men is tegenover psychische klachten en hun behandeling door de psychiater. Niet alleen patiënten staan er vrij wantrouwig tegenover, maar ook artsen. Dat laatste is nog het meest verontrustende, aldus het artikel in de Huisarts.
De scores voor angst en depressie waren driemaal hoger bij de moeders met een ziek kind. als iemand met een zwaar ziek familielid (kind, partner of andere naaste familie) somatische klachten begint te vertonen, zo zeggen de onderzoekers, dan moet het verzorgende team en/of de huisarts pro-actief optreden. De verzorger moet worden bijgestaan om zelf de zieke zo goed mogelijk te kunnen steunen. De studie toont ook hoe terughoudend men is tegenover psychische klachten en hun behandeling door de psychiater. Niet alleen patiënten staan er vrij wantrouwig tegenover, maar ook artsen. Dat laatste is nog het meest verontrustende, aldus het artikel in de Huisarts.
