Niet minder dan één specialist op drie vindt dat echelonnering in de gezondheidszorg “de basisregel moet zijn”, met uitzonderingen voor oftalmologie, gynaecologie of pediatrie. Nog eens 11% wil zelfs geen uitzonderingen: echelonnering moet gelden voor alle specialismen. Dat blijkt uit een peiling bij 200 specialisten uitgevoerd door het bureau Dedicated Research in opdracht van trends voor Specialisten.
Al decennia lang ijveren huisartsen(organisaties) voor een meer getrapte vorm van gezondheidszorg. De huisarts fungeert dan als poortwachter en filter naar de tweede lijn. In sommige landen mag een patiënt niet rechtstreeks naar de specialist. Hij is verplicht via de huisarts te passeren die hem dan indien nodig doorverwijst. Behalve enkel voorzichtige aanzetten, komt het systeem in ons land echter niet van de grond. Omdat de patiënt op zijn vrijheid gesteld is en politici daar om electorale redenen niet tegenin gaan, zo wordt aangenomen. Maar ook omdat ziekenhuizen en specialisten tegen zouden zijn.
44% is voor
Dat laatste blijkt goed mee te vallen, zo blijkt uit een peiling die het bureau Dedicated Research uitvoerde in opdracht van trends voor Specialisten. Eind december 2008 bevroeg men een representatief staal van 200 specialisten. Deze barometer toont een grote mate van verdeeldheid aan over de kwestie. Precies 33% vindt dat echelonnering de basisregel moet zijn met een aantal uitzonderingen. Niet minder dan 11% stelt dat een getrapte gezondheidszorg “moet worden toegepast op alle patiënten en voor alle specialisten zonder uitzondering”. Zo’n hoog cijfer verrast.
Wel, en dat is nauwelijks een verrassing, zijn vooral specialisten met uitsluitend een privé-praktijk of artsen met een gemengde praktijk minder enthousiast. In de eerste categorie is 39%, al dan niet met uitzonderingen, gewonnen voor het systeem en in de tweede categorie nog 32%. Specialisten met overwegend intellectuele prestaties (psychiaters, pediaters…) zijn ook minder pro. Slechts 28% is voor echelonnering mits uitzonderingen mogelijk blijven en 13% vindt dat het voor alle patiënten en alle specialismen moet gelden. Ter vergelijking: bij de meer technisch gerichte specialismen gaat het respectievelijk over 37% en 10%.
Helft is tegen
Hoe dan ook blijft een meerderheid gekant tegen echelonnering. Radicaal tegen is 36%. Voor hen moet de patiënt “totaal vrij blijven om direct toegang te hebben tot een specialist” en 14% is tegen maar met uitzonderingen. Met andere woorden, precies de helft van het specialistenkorps kant zich tegen het systeem. Bij artsen die enkel in een ambulante privé-praktijk werken en voor intellectuele specialismen loopt dat op tot respectievelijk 57% en 54%.
44% is voor
Dat laatste blijkt goed mee te vallen, zo blijkt uit een peiling die het bureau Dedicated Research uitvoerde in opdracht van trends voor Specialisten. Eind december 2008 bevroeg men een representatief staal van 200 specialisten. Deze barometer toont een grote mate van verdeeldheid aan over de kwestie. Precies 33% vindt dat echelonnering de basisregel moet zijn met een aantal uitzonderingen. Niet minder dan 11% stelt dat een getrapte gezondheidszorg “moet worden toegepast op alle patiënten en voor alle specialisten zonder uitzondering”. Zo’n hoog cijfer verrast.
Wel, en dat is nauwelijks een verrassing, zijn vooral specialisten met uitsluitend een privé-praktijk of artsen met een gemengde praktijk minder enthousiast. In de eerste categorie is 39%, al dan niet met uitzonderingen, gewonnen voor het systeem en in de tweede categorie nog 32%. Specialisten met overwegend intellectuele prestaties (psychiaters, pediaters…) zijn ook minder pro. Slechts 28% is voor echelonnering mits uitzonderingen mogelijk blijven en 13% vindt dat het voor alle patiënten en alle specialismen moet gelden. Ter vergelijking: bij de meer technisch gerichte specialismen gaat het respectievelijk over 37% en 10%.
Helft is tegen
Hoe dan ook blijft een meerderheid gekant tegen echelonnering. Radicaal tegen is 36%. Voor hen moet de patiënt “totaal vrij blijven om direct toegang te hebben tot een specialist” en 14% is tegen maar met uitzonderingen. Met andere woorden, precies de helft van het specialistenkorps kant zich tegen het systeem. Bij artsen die enkel in een ambulante privé-praktijk werken en voor intellectuele specialismen loopt dat op tot respectievelijk 57% en 54%.
