Minister Onkelinx vroeg het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) naar wetenschappelijk advies op vlak van programmatie en financiering van Magnetische Resonantie, een medische beeldvormingstechniek. De beschikbare gegevens lieten het KCE niet toe om zich uit te spreken over het aantal noodzakelijke toestellen (programmatie). Het bestudeerde wel de evolutie van het gebruik en de kost van MR.
Het KCE stelde vast dat de ct-scan meer wordt gebruikt dan de MR. Om de vervanging van CT door MR te bevorderen, pleit het KCE daarom voor een versoepeling of afschaffing van de MR programmatie, in combinatie met maatregelen om het budget onder controle te houden.
Voor medische beeldvorming worden vooral 2 soorten scanners gebruikt. De MR-scanner, die geen gebruik maakt van röntgenstralen is, indien medisch mogelijk, om veiligheidsredenen te verkiezen boven CT. In 2006 somde het KCE een aantal aandoeningen op waarvoor CT niet meer zou mogen worden gebruikt (KCE-rapport nr 37). als vervolg op dit rapport vroeg minister onkelinx wetenschappelijk advies over de programmatie en financiering van MR. Er waren echter geen gegevens beschikbaar om op een wetenschappelijke manier het benodigde aantal toestellen te berekenen. Daarom legde het KCE het accent op de kosten en de financiering van MR.
De kosten van aankoop en installatie van MR lijken de laatste 10 jaar niet gedaald. De hoofdtrend is dat er apparaten met meer performante technologie worden aangekocht voor ongeveer dezelfde prijs.
Het aantal MR-onderzoeken per scanner steeg jaarlijks gemiddeld met 6 % terwijl de gemiddelde openingsuren van de MR-scanners ongeveer gelijk bleven (gemiddeld 65u/week). De onderzoeken gebeuren nu dus veel sneller: in 2000 duurden ze gemiddeld nog drie kwartier, momenteel is dit nog maar een half uur. Door het verhoogd aantal onderzoeken steeg de financiering per toestel op acht jaar tijd met 27%.
Omdat er niet voldoende gegevens beschikbaar waren over de erelonen van de radiologen had het KCE geen zicht op de uiteindelijke financiële balans voor het ziekenhuis. Toch lijken de inkomsten uit het gebruik van de MR de operationele kosten en de onvolledige dekking van de investeringskosten meer dan te compenseren.
Harmonisering van MR en CT
Het aantal MR-scanners is in België geprogrammeerd: een ziekenhuis moet de toelating (accreditatie) krijgen om een MR-toestel te installeren en te kunnen genieten van financiering en terugbetaling. In 2008 waren er 92 geaccrediteerde toestellen en naar schatting nog 4 niet-geaccrediteerde. Voor ct-scanners is er geen toelating nodig. Voor elke prestatie met een MR-scanner worden er gemiddeld 3,5 met een CT-scanner uitgevoerd, een verhouding die nog altijd erg hoog ligt in vergelijking met onze buurlanden.
Het KCE pleit voor een financiering van MR en CT die vermijdt dat CT voor andere dan medische redenen wordt aangemoedigd ten nadele van MR. Dit kan door de MR programmatie te versoepelen of af te schaffen en door de financiering van de twee technieken te herzien.
De programmatie kan worden versoepeld door extra MR scanners toe te kennen aan die ziekenhuizen die zich er contractueel toe verbinden het aantal CT-scans te verminderen. Daarnaast zouden de programmatiecriteria meer rekening moeten houden met het aantal ambulante consultaties ipv met het aantal hospitalisaties.
Bij afschaffing van de programmatie kan een gezamenlijke MR-CT financiering worden overwogen in functie van het patiëntenprofiel van elk ziekenhuis. Op lange termijn wordt aanbevolen over te gaan tot een meer globale financiering van alle medische beeldvorming.
Voor medische beeldvorming worden vooral 2 soorten scanners gebruikt. De MR-scanner, die geen gebruik maakt van röntgenstralen is, indien medisch mogelijk, om veiligheidsredenen te verkiezen boven CT. In 2006 somde het KCE een aantal aandoeningen op waarvoor CT niet meer zou mogen worden gebruikt (KCE-rapport nr 37). als vervolg op dit rapport vroeg minister onkelinx wetenschappelijk advies over de programmatie en financiering van MR. Er waren echter geen gegevens beschikbaar om op een wetenschappelijke manier het benodigde aantal toestellen te berekenen. Daarom legde het KCE het accent op de kosten en de financiering van MR.
De kosten van aankoop en installatie van MR lijken de laatste 10 jaar niet gedaald. De hoofdtrend is dat er apparaten met meer performante technologie worden aangekocht voor ongeveer dezelfde prijs.
Het aantal MR-onderzoeken per scanner steeg jaarlijks gemiddeld met 6 % terwijl de gemiddelde openingsuren van de MR-scanners ongeveer gelijk bleven (gemiddeld 65u/week). De onderzoeken gebeuren nu dus veel sneller: in 2000 duurden ze gemiddeld nog drie kwartier, momenteel is dit nog maar een half uur. Door het verhoogd aantal onderzoeken steeg de financiering per toestel op acht jaar tijd met 27%.
Omdat er niet voldoende gegevens beschikbaar waren over de erelonen van de radiologen had het KCE geen zicht op de uiteindelijke financiële balans voor het ziekenhuis. Toch lijken de inkomsten uit het gebruik van de MR de operationele kosten en de onvolledige dekking van de investeringskosten meer dan te compenseren.
Harmonisering van MR en CT
Het aantal MR-scanners is in België geprogrammeerd: een ziekenhuis moet de toelating (accreditatie) krijgen om een MR-toestel te installeren en te kunnen genieten van financiering en terugbetaling. In 2008 waren er 92 geaccrediteerde toestellen en naar schatting nog 4 niet-geaccrediteerde. Voor ct-scanners is er geen toelating nodig. Voor elke prestatie met een MR-scanner worden er gemiddeld 3,5 met een CT-scanner uitgevoerd, een verhouding die nog altijd erg hoog ligt in vergelijking met onze buurlanden.
Het KCE pleit voor een financiering van MR en CT die vermijdt dat CT voor andere dan medische redenen wordt aangemoedigd ten nadele van MR. Dit kan door de MR programmatie te versoepelen of af te schaffen en door de financiering van de twee technieken te herzien.
De programmatie kan worden versoepeld door extra MR scanners toe te kennen aan die ziekenhuizen die zich er contractueel toe verbinden het aantal CT-scans te verminderen. Daarnaast zouden de programmatiecriteria meer rekening moeten houden met het aantal ambulante consultaties ipv met het aantal hospitalisaties.
Bij afschaffing van de programmatie kan een gezamenlijke MR-CT financiering worden overwogen in functie van het patiëntenprofiel van elk ziekenhuis. Op lange termijn wordt aanbevolen over te gaan tot een meer globale financiering van alle medische beeldvorming.
