Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) onderzocht de werkzaamheid en de kosteneffectiviteit van tiotropium (verkocht onder de merknaam Spiriva®), een langwerkend geneesmiddel voor de behandeling van chronisch obstructief longlijden. In vergelijking met een gelijkaardig medicijn biedt tiotropium geen voordelen, maar het is wel veel duurder. Het KCE beveelt daarom een verlaging van de prijs of een stopzetting van de terugbetaling aan.
Meer dan 1 op 20 Belgen lijdt aan chronisch obstructief longlijden (copd), een progressieve aandoening gekenmerkt door kortademigheid en een verminderd inspanningsvermogen. Vooral rokers en 65-plussers ontwikkelen een ernstige vorm van copd en meer dan 8% van de tachtigers sterft eraan.
Tiotropium is een langwerkend geneesmiddel dat helpt om de luchtwegen open te zetten, wat wordt aanbevolen bij de behandeling van ernstige vormen van COPD. Andere langwerkende geneesmiddelen op de Belgische markt zijn salmeterol en formoterol.
Het riziv betaalt tiotropium sinds 2004 terug. In de aanvraag tot terugbetaling stelde de fabrikant dat de kosten voor terugbetaling zouden gecompenseerd worden met kostenbesparingen wegens minder ziekenhuisopnamen en minder gebruik van andere geneesmiddelen zoals antibiotica. De beslissing tot terugbetaling werd wel verbonden aan een herziening na 3 jaar.
Tussen 2004 en 2007 stegen de uitgaven voor tiotropium van €12 miljoen naar €26 miljoen, waarvan bijna €5 miljoen uit de portemonnee van de patiënt zelf kwam. Het aantal gebruikers steeg van 57000 naar 86000. Een maand behandeling met tiotropium kost bijna €52, waarvan de patiënt ongeveer €10 zelf betaalt, terwijl formoterol en salmeterol respectievelijk ongeveer €35 en €31 kosten.
Na drie jaar terugbetaling kon er op basis van de wetenschappelijke literatuur besloten worden dat het duurdere tiotropium geen voordelen opleverde in vergelijking met de andere langwerkende geneesmiddelen. Bovendien kon er niet aangetoond worden dat andere medische kosten verminderden. Het riziv wijzigde echter niets aan de terugbetalingsvoorwaarden.
Het KCE vergeleek de werkzaamheid van tiotropium t.o.v. salmeterol op basis van een aantal relevante criteria: aantal opstoten, ziekenhuisopnames, levenskwaliteit, kortademigheid en mortaliteit. Het baseerde zich hiervoor op alle wetenschappelijke literatuur, ook die van na de herzieningsprocedure. Voor de betrokken criteria werden er tussen de twee geneesmiddelen geen duidelijke verschillen vastgesteld. Maar aangezien tiotropium duurder is, valt de kosteneffectiviteit voor dat product ongunstig uit.
Om die reden is het KCE van mening dat een hogere prijs voor tiotropium niet kan verdedigd worden. Het beveelt de stopzetting van de terugbetaling aan als de fabrikant niet akkoord gaat met een prijsdaling tot op het niveau van het andere langwerkende geneesmiddel salmeterol.
Tiotropium is een langwerkend geneesmiddel dat helpt om de luchtwegen open te zetten, wat wordt aanbevolen bij de behandeling van ernstige vormen van COPD. Andere langwerkende geneesmiddelen op de Belgische markt zijn salmeterol en formoterol.
Het riziv betaalt tiotropium sinds 2004 terug. In de aanvraag tot terugbetaling stelde de fabrikant dat de kosten voor terugbetaling zouden gecompenseerd worden met kostenbesparingen wegens minder ziekenhuisopnamen en minder gebruik van andere geneesmiddelen zoals antibiotica. De beslissing tot terugbetaling werd wel verbonden aan een herziening na 3 jaar.
Tussen 2004 en 2007 stegen de uitgaven voor tiotropium van €12 miljoen naar €26 miljoen, waarvan bijna €5 miljoen uit de portemonnee van de patiënt zelf kwam. Het aantal gebruikers steeg van 57000 naar 86000. Een maand behandeling met tiotropium kost bijna €52, waarvan de patiënt ongeveer €10 zelf betaalt, terwijl formoterol en salmeterol respectievelijk ongeveer €35 en €31 kosten.
Na drie jaar terugbetaling kon er op basis van de wetenschappelijke literatuur besloten worden dat het duurdere tiotropium geen voordelen opleverde in vergelijking met de andere langwerkende geneesmiddelen. Bovendien kon er niet aangetoond worden dat andere medische kosten verminderden. Het riziv wijzigde echter niets aan de terugbetalingsvoorwaarden.
Het KCE vergeleek de werkzaamheid van tiotropium t.o.v. salmeterol op basis van een aantal relevante criteria: aantal opstoten, ziekenhuisopnames, levenskwaliteit, kortademigheid en mortaliteit. Het baseerde zich hiervoor op alle wetenschappelijke literatuur, ook die van na de herzieningsprocedure. Voor de betrokken criteria werden er tussen de twee geneesmiddelen geen duidelijke verschillen vastgesteld. Maar aangezien tiotropium duurder is, valt de kosteneffectiviteit voor dat product ongunstig uit.
Om die reden is het KCE van mening dat een hogere prijs voor tiotropium niet kan verdedigd worden. Het beveelt de stopzetting van de terugbetaling aan als de fabrikant niet akkoord gaat met een prijsdaling tot op het niveau van het andere langwerkende geneesmiddel salmeterol.
