Huisbezoeken door huisartsen zijn in Wallonië proportioneel iets populairder dan in Vlaanderen en zeker dan in Brussel. Dat blijkt uit cijfers van NV-A-senator Louis Ide die het medisch weekblad de Huisarts kon inzien.
In 2007 legden artsen iets meer dan 15 miljoen huisbezoeken af. Dat zijn er alweer meer dan 400.000 minder dan een jaar eerder. In 2004 en 2005 bedroeg het aantal huisbezoeken nog respectievelijk 17,153 miljoen en 16,368 miljoen eenheden. Van dit totale aantal nemen de huisartsen er ongeveer twee derde voor hun rekening. Ze legden in 2007 zo’n 10,725 miljoen huisbezoeken af. Het hoeft geen betoog dat dit eveneens een daling is tegenover de 11,134 miljoen huisbezoeken uit 2006 en de 11,839 miljoen huisbezoeken uit 2005
Globaal genomen kalfde het aantal huisbezoeken gepresteerd door huisartsen tussen 2006 en 2007 af in de drie landsdelen – een vermindering met 26.077 prestaties in Brussel, met 179.600 eenheden in Wallonië en met 203.647 bezoeken in Vlaanderen. Vlaamse huisartsen zijn goed voor 55 à 56% van het totale aantal huisbezoeken. De Waalse huisartsen nemen bijna 40% van de huisbezoeken voor hun rekening en de collega’s uit de hoofdstad doen het met 4,69% van het totaal.
In verhouding tot het bevolkingsaantal leggen de Waalse huisartsen 7 à 8% meer huisbezoeken af. Vlaamse huisartsen gaan minder op huisbezoek maar vooral in Brussel is de consultatie bij de patiënt thuis absoluut niet populair. Voor de regionale verschillen zijn er aannemelijke verklaringen te bedenken. In het zuiden van het land zijn de afstanden groter dan in Vlaanderen. Daardoor zijn vooral oudere en minder mobiele patiënten geneigd de arts eerder aan huis te laten komen. Dat de Brusselse huisartsen dan weer erg weinig huisbezoeken afleggen, is eveneens logisch. Dat fenomeen houdt allicht verband met het drukke verkeer waardoor huisbezoeken afleggen niet direct een pretje is. Ook de aanwezigheid van een plethora aan ziekenhuizen met een dienst spoedgevallen, kan één en ander verklaren.
Minder duidelijk is echter waarom Waalse huisartsen vooral tijdens feestdagen en in het weekend huisbezoeken afleggen. En ook opmerkelijk is dat vooral in de hoofdstad en in mindere mate in Vlaanderen er relatief veel nachtbezoeken plaatshebben.
Globaal genomen kalfde het aantal huisbezoeken gepresteerd door huisartsen tussen 2006 en 2007 af in de drie landsdelen – een vermindering met 26.077 prestaties in Brussel, met 179.600 eenheden in Wallonië en met 203.647 bezoeken in Vlaanderen. Vlaamse huisartsen zijn goed voor 55 à 56% van het totale aantal huisbezoeken. De Waalse huisartsen nemen bijna 40% van de huisbezoeken voor hun rekening en de collega’s uit de hoofdstad doen het met 4,69% van het totaal.
In verhouding tot het bevolkingsaantal leggen de Waalse huisartsen 7 à 8% meer huisbezoeken af. Vlaamse huisartsen gaan minder op huisbezoek maar vooral in Brussel is de consultatie bij de patiënt thuis absoluut niet populair. Voor de regionale verschillen zijn er aannemelijke verklaringen te bedenken. In het zuiden van het land zijn de afstanden groter dan in Vlaanderen. Daardoor zijn vooral oudere en minder mobiele patiënten geneigd de arts eerder aan huis te laten komen. Dat de Brusselse huisartsen dan weer erg weinig huisbezoeken afleggen, is eveneens logisch. Dat fenomeen houdt allicht verband met het drukke verkeer waardoor huisbezoeken afleggen niet direct een pretje is. Ook de aanwezigheid van een plethora aan ziekenhuizen met een dienst spoedgevallen, kan één en ander verklaren.
Minder duidelijk is echter waarom Waalse huisartsen vooral tijdens feestdagen en in het weekend huisbezoeken afleggen. En ook opmerkelijk is dat vooral in de hoofdstad en in mindere mate in Vlaanderen er relatief veel nachtbezoeken plaatshebben.
