Het antidepressivum prozac (fluoxetine) kan mogelijk de ziekte multiple sclerose (MS) afremmen, concludeert promovendus Jop Mostert op basis van een verkennend onderzoek.
Bij MS vallen witte bloedcellen de eigen zenuwcellen aan. Hierdoor raakt de myelineschede (de beschermende laag om de zenuwvezels) beschadigd, kan het zenuwstelsel bepaalde signalen niet goed verwerken en vallen lichaamsfuncties uit. De oorzaak van MS is onduidelijk. Wel is duidelijk dat patiënten een gebrek aan β2-adrenerge receptoren op hun astrocyten hebben. Dit zou een rol kunnen spelen in de aanvallen van de witte bloedcellen en zou het herstel van beschadigde neuronen kunnen bemoeilijken.
Bestaande therapieën zijn gericht op het onderdrukken van de aanval door de witte bloedcellen. Fluoxetine werkt langs een andere weg: het lijkt het gebrek aan de β2-adrenerge receptoren te kunnen compenseren. Mostert onderzocht het effect van fluoxetine op 38 MS-patiënten. De helft van de groep kreeg 24 weken lang fluoxetine, de andere helft een placebo. Met hersenscans werd het aantal ontstekingen gemeten. In de laatste 16 weken van de behandeling bleken de patiënten die geen fluoxetine kregen ongeveer dubbel zo veel en dubbel zo vaak ontstekingen te hebben.
MS-patiënten moeten niet meteen naar de dokter gaan om prozac voor te laten schrijven, benadrukt de promovendus. De groep onderzochte patiënten was te klein om verstrekkende conclusies te kunnen trekken. De belangrijkste conclusie van dit onderzoek is dat nader onderzoek naar de effecten van fluoxetine op de ziekte MS zinvol is.
Jop Mostert (Leiderdorp, 1977) studeerde geneeskunde te Groningen. Hij verrichtte zijn onderzoek aan de afdeling neurologie van het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG). Het onderzoek werd (mede) gefinancierd door een MS stichting. Mostert gaat per 1 oktober 2009 werken als neuroloog in het Rijnstate ziekenhuis in Arnhem en in het ziekenhuis Zevenaar met als aandachtsgebied MS. Mostert is 19 mei gepromoveert aan de Rijksuniversiteit Groningen.
Bestaande therapieën zijn gericht op het onderdrukken van de aanval door de witte bloedcellen. Fluoxetine werkt langs een andere weg: het lijkt het gebrek aan de β2-adrenerge receptoren te kunnen compenseren. Mostert onderzocht het effect van fluoxetine op 38 MS-patiënten. De helft van de groep kreeg 24 weken lang fluoxetine, de andere helft een placebo. Met hersenscans werd het aantal ontstekingen gemeten. In de laatste 16 weken van de behandeling bleken de patiënten die geen fluoxetine kregen ongeveer dubbel zo veel en dubbel zo vaak ontstekingen te hebben.
MS-patiënten moeten niet meteen naar de dokter gaan om prozac voor te laten schrijven, benadrukt de promovendus. De groep onderzochte patiënten was te klein om verstrekkende conclusies te kunnen trekken. De belangrijkste conclusie van dit onderzoek is dat nader onderzoek naar de effecten van fluoxetine op de ziekte MS zinvol is.
Jop Mostert (Leiderdorp, 1977) studeerde geneeskunde te Groningen. Hij verrichtte zijn onderzoek aan de afdeling neurologie van het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG). Het onderzoek werd (mede) gefinancierd door een MS stichting. Mostert gaat per 1 oktober 2009 werken als neuroloog in het Rijnstate ziekenhuis in Arnhem en in het ziekenhuis Zevenaar met als aandachtsgebied MS. Mostert is 19 mei gepromoveert aan de Rijksuniversiteit Groningen.
