Muizen zonder ontstekingseiwit interleukine-18 worden dik, krijgen diabetes en hebben meer kans op hart- en vaatziekten. Dat melden onderzoekers van het UMC St Radboud deze week in het tijdschrift Nature Medicine.
overgewicht, diabetes en hart-en vaatziekten hangen nauw met elkaar samen. De Nijmeegse onderzoekers onderzochten muizen die spontaan dik werden, diabetes en hart-en vaatziekten ontwikkelden. Ze toonden aan dat de problemen bij deze muizen ontstaan doordat ze één gen missen: het gen voor het ontstekingseiwit interleukine-18. Steeds meer onderzoek toont aan dat ontstekings- en stofwisselingsprocessen nauw met elkaar samenhangen. Dat maakt de rol van het ontstekingsweit interleukine-18 bij overgewicht, diabetes en hart- en vaatziekten extra aannemelijk.
Gebrek aan interleukine-18 zet de muizen aan tot meer eten, deze ‘vraatzucht’ leidt tot overgewicht, met diabetes en atherosclerose als gevolg. Zodra de muizen extra interleukine-18 krijgen herstelt hun stofwisseling en wordt de verdere ontwikkeling naar overgewicht en diabetes weer stilgezet.
Uit dit onderzoek blijkt nu dat muizen dik worden door een gebrek aan interleukine-18, maar bij mensen met type 2 diabetes is er toch iets anders aan de hand. Mensen met type 2 diabetes hebben namelijk juist heel veel interleukine-18 in het bloed. Er is dus wel voldoende interleukine-18 aanwezig, maar kennelijk kan het eiwit zijn functie niet goed (meer) uitoefenen. Verder onderzoek moet gaan uitwijzen hoe bij diabetespatiënten deze ongevoeligheid voor interleukine-18 precies ontstaat en hoe deze ongevoeligheid te behandelen is.
De Nijmeegse ontdekking opent interessante perspectieven voor onderzoek naar en behandeling van overgewicht en diabetes.
Gebrek aan interleukine-18 zet de muizen aan tot meer eten, deze ‘vraatzucht’ leidt tot overgewicht, met diabetes en atherosclerose als gevolg. Zodra de muizen extra interleukine-18 krijgen herstelt hun stofwisseling en wordt de verdere ontwikkeling naar overgewicht en diabetes weer stilgezet.
Uit dit onderzoek blijkt nu dat muizen dik worden door een gebrek aan interleukine-18, maar bij mensen met type 2 diabetes is er toch iets anders aan de hand. Mensen met type 2 diabetes hebben namelijk juist heel veel interleukine-18 in het bloed. Er is dus wel voldoende interleukine-18 aanwezig, maar kennelijk kan het eiwit zijn functie niet goed (meer) uitoefenen. Verder onderzoek moet gaan uitwijzen hoe bij diabetespatiënten deze ongevoeligheid voor interleukine-18 precies ontstaat en hoe deze ongevoeligheid te behandelen is.
De Nijmeegse ontdekking opent interessante perspectieven voor onderzoek naar en behandeling van overgewicht en diabetes.
