Over kanker wordt vaak gecommuniceerd in de pers. Toch blijkt de kennis over colorectale kanker, darmkanker in de volksmond, nog vaak tekort te schieten. Colorectale kanker is immers de tweede meest voorkomende kanker bij de vrouw (na borstkanker) en de derde bij de man (na longkanker en prostaatkanker). Er tijdig bij zijn is de boodschap. Wanneer de tumor behandeld wordt als hij nog oppervlakkig is, is de overleving na 5 jaar om en bij de 90%. Het onderzoek en behandeling van (ver gevorderde) colorectale kanker gaat de laatste jaren met rasse schreden vooruit. Door nieuwe wetenschappelijke inzichten en bijhorende instrumenten kunnen we vandaag spreken van een geïndividualiseerde behandeling kortom, een behandeling op maat voor de kankerpatiënt.
Jaarlijks worden er bij de Belgische mannen 4111 nieuwe diagnoses van kanker' style='color:#00896e;border-bottom:1px dotted #00896e;'>darmkanker gesteld, bij Belgische vrouwen 3408 nieuwe diagnoses. Zo is colorectale kanker de tweede meest voorkomende vorm kanker bij vrouwen en de derde bij mannen. poliepen liggen aan de basis van deze vorm van kanker. “Het risico op dit soort kanker neemt toe na de leeftijd van 50 jaar. 30% van de zestigplussers krijgt poliepen maar slechts bij 5% ontaarden ze in kwaadaardige gezwellen”, stelt Pr. Dr. Yves Humblet van de Cliniques universitaires Saint-Luc.
“De boodschap is voldoende vroeg de poliepen te detecteren en te behandelen. Bij de aanwezigheid van bloed in de stoelgang en problemen met de transit dient men zo snel mogelijk zijn/haar arts' style='color:#00896e;border-bottom:1px dotted #00896e;'>huisarts te contacteren. Wanneer de tumor behandeld wordt als hij nog oppervlakkig is dan stijgen de overlevingskansen immers zienderogen”, onderstreept Pr. Yves Humblet.
Het onderzoek naar en de behandeling van colorectale kanker zit de laatste jaren enorm in de lift. “We leven in interessante tijden inzake de wetenschappelijke vooruitgang inzake kankeronderzoek en kankerbehandeling. Met deze nieuwe inzichten en behandelmodellen evolueren we stilaan naar een geïndividualiseerde behandeling, een behandeling op maat voor een groot deel van de kankerpatiënten” , stelt Pr. Dr. Eric Van Cutsem van het UZ Leuven.
Een multinationaal team van onderzoekers, onder leiding van Prof. dr. Eric Van Cutsem, heeft immers ontdekt dat patiënten bij wie de tumor de normale vorm (wild-type) van het KRAS-gen bevat, meer in aanmerking komen voor chemotherapie waaraan cetuximab wordt toegevoegd. Cetuximab is een gericht antilichaam dat de epidermale groeifactor receptor (EGFR) blokkeert, die in veel soorten kanker voorkomt.
Dit antilichaam werd toegevoegd aan chemotherapie, als een onderdeel van de eerstelijnsbehandeling voor patiënten met gemetasteerde colorectale kanker (dikkedarmkanker) en houdt de tumorgroei beter onder controle. Dit verhoogt ook de kans op inkrimping van de uitzaaiingen, in vergelijking met de klassieke chemotherapie zonder toevoeging van cetuximab.
Pr. Dr. Van Cutsem: “Een kankerbehandeling is een zware klus, zowel voor de arts als voor de patiënt. Aan elke behandeling hangen er voordelen (bv. krimpen van de tumor) maar ook heel wat nadelen (vooral neveneffecten bv. overgeven, haarverlies,...) . Daarom is het zeer belangrijk op voorhand te weten of een behandeling al dan niet kan aanslaan bij een patiënt alvorens deze doorheen deze zware periode te loodsen. Anderzijds dient men ook te stellen dat niemand baat kan hebben met een behandeling waarvan men op voorhand al weet, dat deze niet kan werken”.
“Daarom spreken we tegenwoordig van 'gepersonalizeerde geneeskunde'. Hier wordt dus rekening gehouden dat elke tumor verschillend kan zijn en dus alle tumoren , niettegenstaande dat bv deze bij verschillende patiënten op dezelfde locatie zich bevinden, niet op dezelfde manier behandeld dienen te worden”, vervolledigt Pr. Dr. Van Cutsem.
“De boodschap is voldoende vroeg de poliepen te detecteren en te behandelen. Bij de aanwezigheid van bloed in de stoelgang en problemen met de transit dient men zo snel mogelijk zijn/haar arts' style='color:#00896e;border-bottom:1px dotted #00896e;'>huisarts te contacteren. Wanneer de tumor behandeld wordt als hij nog oppervlakkig is dan stijgen de overlevingskansen immers zienderogen”, onderstreept Pr. Yves Humblet.
Het onderzoek naar en de behandeling van colorectale kanker zit de laatste jaren enorm in de lift. “We leven in interessante tijden inzake de wetenschappelijke vooruitgang inzake kankeronderzoek en kankerbehandeling. Met deze nieuwe inzichten en behandelmodellen evolueren we stilaan naar een geïndividualiseerde behandeling, een behandeling op maat voor een groot deel van de kankerpatiënten” , stelt Pr. Dr. Eric Van Cutsem van het UZ Leuven.
Een multinationaal team van onderzoekers, onder leiding van Prof. dr. Eric Van Cutsem, heeft immers ontdekt dat patiënten bij wie de tumor de normale vorm (wild-type) van het KRAS-gen bevat, meer in aanmerking komen voor chemotherapie waaraan cetuximab wordt toegevoegd. Cetuximab is een gericht antilichaam dat de epidermale groeifactor receptor (EGFR) blokkeert, die in veel soorten kanker voorkomt.
Dit antilichaam werd toegevoegd aan chemotherapie, als een onderdeel van de eerstelijnsbehandeling voor patiënten met gemetasteerde colorectale kanker (dikkedarmkanker) en houdt de tumorgroei beter onder controle. Dit verhoogt ook de kans op inkrimping van de uitzaaiingen, in vergelijking met de klassieke chemotherapie zonder toevoeging van cetuximab.
Pr. Dr. Van Cutsem: “Een kankerbehandeling is een zware klus, zowel voor de arts als voor de patiënt. Aan elke behandeling hangen er voordelen (bv. krimpen van de tumor) maar ook heel wat nadelen (vooral neveneffecten bv. overgeven, haarverlies,...) . Daarom is het zeer belangrijk op voorhand te weten of een behandeling al dan niet kan aanslaan bij een patiënt alvorens deze doorheen deze zware periode te loodsen. Anderzijds dient men ook te stellen dat niemand baat kan hebben met een behandeling waarvan men op voorhand al weet, dat deze niet kan werken”.
“Daarom spreken we tegenwoordig van 'gepersonalizeerde geneeskunde'. Hier wordt dus rekening gehouden dat elke tumor verschillend kan zijn en dus alle tumoren , niettegenstaande dat bv deze bij verschillende patiënten op dezelfde locatie zich bevinden, niet op dezelfde manier behandeld dienen te worden”, vervolledigt Pr. Dr. Van Cutsem.
