Ook in Nederland maken artsen, psychologen en andere hulpverleners gebruik van internet om de gangen van hun patiënten na te gaan. Dat stellen ethici Maartje Schermer en Evert van Leeuwen in het Nederlands Dagblad. In de Verenigde Staten gaven psychiaters onlangs toe dat ze regelmatig hun patiënten googlen om er bijvoorbeeld achter te komen of ze worden voorgelogen.
Medisch ethici waarschuwen dat dit de vertrouwensband tussen arts en patiënt kan schaden. artsen en therapeuten horen patiënten daarom alleen te 'googelen' als ze daar eerst toestemming voor hebben gevraagd, menen medisch ethici Maartje Schermer en Evert van Leeuwen.
In de Verenigde Staten hebben psychiaters openlijk toegegeven regelmatig op internet te zoeken naar informatie over hun patiënten. De patiënten wisten ondertussen van niets.
Geen richtlijnen
Volgens Schermer en Van Leeuwen is dit geen typisch Amerikaans fenomeen. Ook Nederlandse artsen en psychologen maken gebruik van het wereldwijde web. Schermer vindt dat artsen altijd horen na te gaan waarom ze het internet raadplegen. Ze moeten er zeker van zijn dat de behandeling erbij gebaat is. ,,Een arts moet niet uit nieuwsgierigheid of erotische interesse voor de patiënt het net afzoeken'', aldus Schermer. Goed met internet omgaan vergt veel van de eigen integriteit van de dokter, vindt zij.
Artsenfederatie KNMG zegt dat er geen specifieke richtlijnen bestaan voor het googelen van patiënten door artsen. Gedrags regels schrijven wel voor dat een arts niet verder mag doordringen tot de privésfeer van de patiënt dan voor de medische hulp noodzakelijk is. De arts dient vooraf te bepalen met welk doel hij informatie over zijn patiënt op het internet zoekt en of hij die informatie niet gewoon van de patiënt zelf kan krijgen. Dat laatste verdient namelijk de voorkeur, aldus de KNMG.
Meningen verdeeld
In de psychiatrie lopen de meningen uiteen. De Nederlandse vereniging voor psychologen, het NIP, raadt haar leden het googelen naar patiënten ,,ten zeerste af''. ,,De hulpvraag van de patiënt zelf moet centraal staan. als hij niet aangeeft dat bepaalde gedragingen een probleem zijn, dan vormt dat ook geen onderdeel van de behandeling'', aldus directeur Rein Baneke.
De Nederlandse Vereniging voor psychiatrie (NVvP) vindt daarentegen dat informatie van patiënten op internet voor iedereen toegankelijk is, en daarmee dus ook ter beschikkking staat van behandelaars. ,,Het is er door de betreffende persoon waarschijnlijk ook opgezet om met 'de wijde wereld te delen'', meldt een woordvoerder. Maar omdat de behandelrelatie gebaseerd is op vertrouwen, is het volgens de NVvP wel een goed idee als een psychiater, die een patiënt goo gelt, dit van tevoren bespreekbaar maakt.
In de Verenigde Staten hebben psychiaters openlijk toegegeven regelmatig op internet te zoeken naar informatie over hun patiënten. De patiënten wisten ondertussen van niets.
Geen richtlijnen
Volgens Schermer en Van Leeuwen is dit geen typisch Amerikaans fenomeen. Ook Nederlandse artsen en psychologen maken gebruik van het wereldwijde web. Schermer vindt dat artsen altijd horen na te gaan waarom ze het internet raadplegen. Ze moeten er zeker van zijn dat de behandeling erbij gebaat is. ,,Een arts moet niet uit nieuwsgierigheid of erotische interesse voor de patiënt het net afzoeken'', aldus Schermer. Goed met internet omgaan vergt veel van de eigen integriteit van de dokter, vindt zij.
Artsenfederatie KNMG zegt dat er geen specifieke richtlijnen bestaan voor het googelen van patiënten door artsen. Gedrags regels schrijven wel voor dat een arts niet verder mag doordringen tot de privésfeer van de patiënt dan voor de medische hulp noodzakelijk is. De arts dient vooraf te bepalen met welk doel hij informatie over zijn patiënt op het internet zoekt en of hij die informatie niet gewoon van de patiënt zelf kan krijgen. Dat laatste verdient namelijk de voorkeur, aldus de KNMG.
Meningen verdeeld
In de psychiatrie lopen de meningen uiteen. De Nederlandse vereniging voor psychologen, het NIP, raadt haar leden het googelen naar patiënten ,,ten zeerste af''. ,,De hulpvraag van de patiënt zelf moet centraal staan. als hij niet aangeeft dat bepaalde gedragingen een probleem zijn, dan vormt dat ook geen onderdeel van de behandeling'', aldus directeur Rein Baneke.
De Nederlandse Vereniging voor psychiatrie (NVvP) vindt daarentegen dat informatie van patiënten op internet voor iedereen toegankelijk is, en daarmee dus ook ter beschikkking staat van behandelaars. ,,Het is er door de betreffende persoon waarschijnlijk ook opgezet om met 'de wijde wereld te delen'', meldt een woordvoerder. Maar omdat de behandelrelatie gebaseerd is op vertrouwen, is het volgens de NVvP wel een goed idee als een psychiater, die een patiënt goo gelt, dit van tevoren bespreekbaar maakt.
