pediaters. Precies omdat ziekenhuizen geen aantrekkelijke werkplek zijn. Om de aantrekkingskracht te verhogen en kinderartsen te belonen die fysiek van 9 tot 17 uur aanwezig zijn, werd twee jaar geleden een zogenaamd permanentiehonorarium van 240 euro per dag ingevoerd. In theorie althans. Vandaag is het ereloon er nog steeds niet. Een bericht in het medische vakblad de Specialisten.
"De kinderartsen op de diensten pediatrie verliezen begrijpelijkerwijze hun geduld," zegt Yves Louis, diensthoofd pediatrie in het algemeen ziekenhuis van Ronse en expert van de Belgische Academie voor Kindergeneeskunde in de Specialisten.
Al 15 jaar stijgt het aantal pediaters. In 1997 telde België 1.141 pediaters, in 2000 waren er al 1.247 en dit jaar zijn het er 1.605, een toename met 40,67% sinds 1997. Dat moet volstaan, zou men denken. En toch hebben nogal wat ziekenhuizen openstaande vacatures.
Dat zal er niet op beteren. Want in principe moet een dienst kindergeneeskunde vanaf 2012 over vier voltijds equivalenten (VTE) pediaters beschikken om erkend te worden. Nu zijn er dat nog drie. Vier VTE betekent met wachtdiensten, permanentie enz. meegerekend, in de praktijk dat het ziekenhuis over zes pediaters moet beschikken. "Probleem is dat het in sommige regio's voor de perifere ziekenhuizen niet gemakkelijk is om aan deze eis te voldoen, zegt kinderarts Yves Louis in de Specialisten.
Wat aantallen kinderartsen betreft zijn er grote verschillen tussen de regio's. In Franstalig België, vooral dan in Brussel, zijn er een derde meer kinderartsen dan in Vlaanderen. Daar staat wel tegenover dat meer dan 70% van de Vlaamse pediaters in een ziekenhuis werkt. Enkel in het sterk onder Brusselse invloed staande Vlaams-Brabant hebben heel wat pediaters een privé-praktijk. Bij de Franstalige pediaters is slechts 50 tot 60% in een ziekenhuis aan de slag.
Wordt de vier VTE-norm ingevoerd dan zal het aantal openstaande betrekkingen enkel toenemen. Yves Louis in de Specialisten: "Inderdaad, want jammer genoeg zijn de pediatriediensten in de ziekenhuizen niet erg aantrekkelijk voor de artsen. De wachtdiensten zorgen voor een hoge werklast terwijl de financiële voorwaarden niet bepaald optimaal zijn."
Demografische elementen spelen eveneens een rol, met name de vergrijzing en vervrouwelijking van het beroep. De gemiddelde pediater is ouder dan 50 jaar en het aantal vrouwen in het beroep steeg de jongste jaren sterk. Zo telde ons land op 1 januari 2008 865 vrouwelijke pediaters op 1.574 artsen (55%). Dat fenomeen zet zich verder door vermits liefst 82,5% van de pediaters in opleiding vrouwen zijn. Om familiale redenen - de zorg voor de kinderen - werken nogal wat vrouwelijke pediaters deeltijds. Ook daarmee moet rekening worden gehouden.
Al 15 jaar stijgt het aantal pediaters. In 1997 telde België 1.141 pediaters, in 2000 waren er al 1.247 en dit jaar zijn het er 1.605, een toename met 40,67% sinds 1997. Dat moet volstaan, zou men denken. En toch hebben nogal wat ziekenhuizen openstaande vacatures.
Dat zal er niet op beteren. Want in principe moet een dienst kindergeneeskunde vanaf 2012 over vier voltijds equivalenten (VTE) pediaters beschikken om erkend te worden. Nu zijn er dat nog drie. Vier VTE betekent met wachtdiensten, permanentie enz. meegerekend, in de praktijk dat het ziekenhuis over zes pediaters moet beschikken. "Probleem is dat het in sommige regio's voor de perifere ziekenhuizen niet gemakkelijk is om aan deze eis te voldoen, zegt kinderarts Yves Louis in de Specialisten.
Wat aantallen kinderartsen betreft zijn er grote verschillen tussen de regio's. In Franstalig België, vooral dan in Brussel, zijn er een derde meer kinderartsen dan in Vlaanderen. Daar staat wel tegenover dat meer dan 70% van de Vlaamse pediaters in een ziekenhuis werkt. Enkel in het sterk onder Brusselse invloed staande Vlaams-Brabant hebben heel wat pediaters een privé-praktijk. Bij de Franstalige pediaters is slechts 50 tot 60% in een ziekenhuis aan de slag.
Wordt de vier VTE-norm ingevoerd dan zal het aantal openstaande betrekkingen enkel toenemen. Yves Louis in de Specialisten: "Inderdaad, want jammer genoeg zijn de pediatriediensten in de ziekenhuizen niet erg aantrekkelijk voor de artsen. De wachtdiensten zorgen voor een hoge werklast terwijl de financiële voorwaarden niet bepaald optimaal zijn."
Demografische elementen spelen eveneens een rol, met name de vergrijzing en vervrouwelijking van het beroep. De gemiddelde pediater is ouder dan 50 jaar en het aantal vrouwen in het beroep steeg de jongste jaren sterk. Zo telde ons land op 1 januari 2008 865 vrouwelijke pediaters op 1.574 artsen (55%). Dat fenomeen zet zich verder door vermits liefst 82,5% van de pediaters in opleiding vrouwen zijn. Om familiale redenen - de zorg voor de kinderen - werken nogal wat vrouwelijke pediaters deeltijds. Ook daarmee moet rekening worden gehouden.
