Naar schatting 12 tot 18 procent van de volwassenen heeft last van een overactieve blaas.
Een studie van een team Leuvense onderzoekers onder leiding van professor Thomas Voets kan de basis vormen voor een betere behandeling van patiënten met een overactieve blaas. Door de ontwikkeling van een molecule kan het signaal van een overactieve blaas naar de hersenen bij muizen en ratten uitgeschakeld worden.
Een studie van een team Leuvense onderzoekers onder leiding van professor Thomas Voets kan de basis vormen voor een betere behandeling van patiënten met een overactieve blaas. Door de ontwikkeling van een molecule kan het signaal van een overactieve blaas naar de hersenen bij muizen en ratten uitgeschakeld worden.
Wanneer een gezonde blaas zich vult en de blaaswand geleidelijk wordt uitgerokken, wordt een signaal naar de hersenen verstuurd dat ons doet beseffen dat we een toiletbezoek moeten plannen. Een overactieve blaas geeft regelmatig het signaal dat de blaas vol is, ook wanneer dit niet het geval is. Patiënten met een overactieve blaas voelen regelmatig een zeer plots opkomende onhoudbare drang om te plassen en moeten hierdoor zeer vaak kleine beetjes plassen. Hun levenskwaliteit leidt eronder, omdat het vaak gepaard gaat incontinentie, een onvolledige nachtrust en een gestoord sociaal leven. De huidige geneesmiddelen voor de behandeling van een overactieve blaas zijn weinig effectief en hebben tal van vervelende bijwerkingen.
De Leuvense onderzoekers identificeerden al eerder het eiwit TRPV4 als een sensor die meet in welke de mate de blaaswand is uitgerokken. TRPV4 is een ionenkanaal, een microscopisch klein sluisje waarlangs geladen deeltjes de cel kunnen in- of uitstromen. Wanneer de blaaswand wordt uitgerokken, opent het TRPV4-ionenkanaal waardoor er een elektrisch signaal wordt opgewekt.
In het nieuwe onderzoek wordt aangetoond dat muizen met een uitgeschakeld TRPV4-gen niet langer een overactieve blaas ontwikkelen. In samenwerking met het Amerikaans biofarmaceutisch bedrijf Hydra Biosciences ontwikkelden de Leuvense onderzoekers bovendien een molecule die de werking van het TRPV4-ionenkanaal stillegt. als muizen en ratten die stof via een injectie toegediend krijgen, plassen ze minder frequent maar wel een groter volume.
Verder onderzoek moet nu uitwijzen of een gelijkaardige behandeling mogelijk is bij patiënten met een overactieve blaas.
De Leuvense onderzoekers identificeerden al eerder het eiwit TRPV4 als een sensor die meet in welke de mate de blaaswand is uitgerokken. TRPV4 is een ionenkanaal, een microscopisch klein sluisje waarlangs geladen deeltjes de cel kunnen in- of uitstromen. Wanneer de blaaswand wordt uitgerokken, opent het TRPV4-ionenkanaal waardoor er een elektrisch signaal wordt opgewekt.
In het nieuwe onderzoek wordt aangetoond dat muizen met een uitgeschakeld TRPV4-gen niet langer een overactieve blaas ontwikkelen. In samenwerking met het Amerikaans biofarmaceutisch bedrijf Hydra Biosciences ontwikkelden de Leuvense onderzoekers bovendien een molecule die de werking van het TRPV4-ionenkanaal stillegt. als muizen en ratten die stof via een injectie toegediend krijgen, plassen ze minder frequent maar wel een groter volume.
Verder onderzoek moet nu uitwijzen of een gelijkaardige behandeling mogelijk is bij patiënten met een overactieve blaas.
