Het Europees Parlement heeft woensdag een wetsvoorstel aangenomen dat het voor ‘probleemartsen’ moeilijker moet maken om in een ander land te gaan werken.
Op dit moment is het nog zo dat gezondheidswerkers, zoals artsen en tandartsen, die in hun eigen land tucht- of strafrechtelijk in de fout zijn gegaan, vrij eenvoudig in een ander land opnieuw kunnen beginnen. Zo werkte de zogenoemde ‘dr. Wodka’ al jaren in Nederlandse klinieken, terwijl hij in Groot-Brittannië zijn vak niet meer mocht uitoefenen, omdat hij drie flessen wodka dronk per dag.
Het wetsvoorstel dat woensdag is aangenomen regelt twee dingen. Ten eerste dat bevoegde autoriteiten de registers van gezondheidswerkers van andere lidstaten kunnen raadplegen. Ten tweede dat lidstaten onmiddellijk en proactief informatie over tucht- en strafrechtelijke uitspraken uitwisselen als deze gevolgen hebben voor de registratie of het recht om diensten te verlenen.
Toch zou de EVP-fractie (Christendemocraten, waaronder CDA) nog wel een stapje verder willen gaan. ‘De meest ideale situatie is een Europees register van alle gezondheidswerkers, zoals artsen en tandartsen. Daarin zouden de bevoegde autoriteiten van de lidstaten zelf gegevens kunnen invoeren en opzoeken’, zegt Ria Oomen-Ruijten, lid van het Europees Parlement namens het CDA.
Vorig jaar wees Lourens Kooij, coördinerend secretaris Opleiding&Registratie van artsenfederatie KNMG er in Medisch Contact al op dat het heel lastig is om op Europees nivea gegevens over tucht- en strafrechtelijke zaken tegen gezondheidswerkers uit te wisselen. In ieder land zijn toezicht en registratie anders georganiseerd en gelden andere sancties en regels. In Ierland geldt abortus bijvoorbeeld als moord, terwijl het in Nederland een reguliere medische behandeling is. Ook wordt het volgens Kooij gecompliceerd als er nog geen uitspraak is in een zaak, terwijl een tuchtrechtprocedure al snel twee jaar kan duren.
Het wetsvoorstel dat woensdag is aangenomen regelt twee dingen. Ten eerste dat bevoegde autoriteiten de registers van gezondheidswerkers van andere lidstaten kunnen raadplegen. Ten tweede dat lidstaten onmiddellijk en proactief informatie over tucht- en strafrechtelijke uitspraken uitwisselen als deze gevolgen hebben voor de registratie of het recht om diensten te verlenen.
Toch zou de EVP-fractie (Christendemocraten, waaronder CDA) nog wel een stapje verder willen gaan. ‘De meest ideale situatie is een Europees register van alle gezondheidswerkers, zoals artsen en tandartsen. Daarin zouden de bevoegde autoriteiten van de lidstaten zelf gegevens kunnen invoeren en opzoeken’, zegt Ria Oomen-Ruijten, lid van het Europees Parlement namens het CDA.
Vorig jaar wees Lourens Kooij, coördinerend secretaris Opleiding&Registratie van artsenfederatie KNMG er in Medisch Contact al op dat het heel lastig is om op Europees nivea gegevens over tucht- en strafrechtelijke zaken tegen gezondheidswerkers uit te wisselen. In ieder land zijn toezicht en registratie anders georganiseerd en gelden andere sancties en regels. In Ierland geldt abortus bijvoorbeeld als moord, terwijl het in Nederland een reguliere medische behandeling is. Ook wordt het volgens Kooij gecompliceerd als er nog geen uitspraak is in een zaak, terwijl een tuchtrechtprocedure al snel twee jaar kan duren.
