Chronisch vermoeidheidssyndroom

In 1985 werd CVS geïdentificeerd. Het wordt gekenmerkt door een intense vermoeidheid met een niet verkwikkende slaap gedurende meer dan 6 maanden. De aandoening weerstaat dus aan rusten. Dit is een heel invaliderende aandoening en moeilijk in te schakelen in het dagelijks leven van de patiënten die eronder lijden. Wordt in ruimte mate erkend in de Angelsaksische landen maar bij ons en in de landen van het Oude Europa wordt het nog te weinig ernstig genomen. Gelukkig evolueert de perceptie van deze aandoening.
Symptomen
In 1994 stelde de definitie van Fuduka , de meest klassieke, dat er sprake is van het chronisch vermoeidheidssyndroom als de vermoeidheid al meer dan 6 maanden bestaat en als ze niet verbetert met rust, als daardoor de dagelijkse activiteit met minstens 50% vermindert en als minstens 4 van de 8 volgende symptomen aanwezig zijn:
Klierzwelling,
Geheugenstoornissen,
Gewrichtspijnen,
Spierpijnen,
hoofdpijn,
Niet verkwikkende rust,
Malaise na inspanning die meer dan 24 uur aanhoudt,
Keelpijn.
Men beschrijft ook nachtelijk zweten, hartkloppingen, vermagering, hoest, depressie, triestheid, gebrek aan eetlust en gebrek aan training.

Diagnose
Men begrijpt dus gemakkelijk dat de diagnose van cvs een « uitsluitingsdiagnose » is aangezien de behandelende geneesheer een maximaal aantal aandoeningen dient uit te sluiten. Denken we maar aan ijzergebrek, anemie, een psychiatrische aandoening of een andere pathologie die tot een grote vermoeidheid kan leiden. Een uitgebreid bloedonderzoek laat vaak al toe dat men hier heel snel zicht op krijgt. In bepaalde gevallen zal men ook denken aan een virale infectie of aan fibromyalgie.

Oorzaken?
De oorzaken van cvs zijn tot op de dag onbekend of mysterieus. Psychologische oorzaken, voedingsgebonden factoren, infectieuze en virale aandoeningen werden als oorzaak naar voor geschoven. Een ontregeling van het immuunsysteem lijkt het meest realistisch.

Het dagelijkse leven
Patiënten die lijden aan het chronisch vermoeidheidssyndroom zien hun beroepsleven, hun sociale leven en hun familiale leven helemaal overhoop gegooid worden. Ze dienen vaak af te rekenen met onbegrip van de omgeving. En toch moeten deze patiënten ten allen prijze te veel stress, angst, infecties en intensieve, langdurige inspanningen vermijden.

Behandeling
De medicamenteuze behandeling bestaat meestal uit pijnstillers en ontstekingsremmers tegen pijn en spierontstpanners. Men moet de dosis van de benzodiazepines, tranquillizers en slaapmiddelen goed in het oog houden zodat de weerspannige slapeloosheid, de angst en de depressie verlicht worden maar zonder dat er afhankelijkheid optreedt of dat de vermoeidheid nog erger wordt! Hervatting van het beroepsleven of het sociale leven, zelfs halftijds, kan, net als voedingstherapie, goede resultaten geven. In bepaalde gevallen zal men zijn toevlucht nemen tot corticoïden, immunoglobulines of andere geneesmiddelen om de immuniteit te stimuleren.

Lijdt u aan CVS of aan een flinke vermoeidheid of asthenie die blijft aanslepen, raadpleeg dan uw arts bij de minste twijfel.
02 nov 2010 12u00
zie ook rubriek