Het gebruik van elastische kousen in Nederland kost jaarlijks meer dan twintig miljoen euro. Niet de kousen zelf maken dit bedrag zo hoog, maar de ondersteuning die mensen nodig hebben met het aan- en uittrekken daarvan. Dr Arina ten Cate-Hoek heeft van ZonMw een Doelmatigheidssubsidie gekregen om de kosten en de effecten te onderzoeken van een individueel afgestemde verkorte behandelduur met elastische compressiekousen.
Dr Arina ten Cate-Hoek, als arts-epidemioloog is verbonden aan de afdeling Interne geneeskunde en de Trombosedienst. Zij verricht onderzoek binnen het hart en Vaat Centrum van het Maastricht UMC+ en heeft van ZonMw een Doelmatigheidssubsidie gekregen om de kosten en de effecten te onderzoeken van een individueel afgestemde verkorte behandelduur met elastische compressiekousen.
Op basis van een eerder onderzoek bij 125 patienten wordt verwacht dat dit een besparing van de helft van de kosten voor steunkousen per jaar kan opleveren. “Dat moet uiteindelijk resulteren in een aanpassing van de huidige richtlijn. De patiënt is dan natuurlijk ook beter af, want die hoeft die kousen niet langer te dragen dan strikt noodzakelijk.”
In 1997 is de elastische kous geïntroduceerd ter voorkoming van post-trombotische klachten met als resultaat dat dit type klachten met de helft afnam. “Op de poli zien we echter veel patiënten die geen klachten hebben, maar toch die elastische kous twee jaar moeten dragen. In ons onderzoek denken we vanuit de klachten van de individuele patiënt en niet meer vanuit de richtlijn die gebaseerd is op de groep als geheel. Op die manier willen we ook patiënten motiveren individueler beslissingen te nemen. Zo kun je probleemgevallen zo snel mogelijk ontdekken en niet pas na twee jaar. Zoveel is inmiddels duidelijk.”
Op basis van een eerder onderzoek bij 125 patienten wordt verwacht dat dit een besparing van de helft van de kosten voor steunkousen per jaar kan opleveren. “Dat moet uiteindelijk resulteren in een aanpassing van de huidige richtlijn. De patiënt is dan natuurlijk ook beter af, want die hoeft die kousen niet langer te dragen dan strikt noodzakelijk.”
In 1997 is de elastische kous geïntroduceerd ter voorkoming van post-trombotische klachten met als resultaat dat dit type klachten met de helft afnam. “Op de poli zien we echter veel patiënten die geen klachten hebben, maar toch die elastische kous twee jaar moeten dragen. In ons onderzoek denken we vanuit de klachten van de individuele patiënt en niet meer vanuit de richtlijn die gebaseerd is op de groep als geheel. Op die manier willen we ook patiënten motiveren individueler beslissingen te nemen. Zo kun je probleemgevallen zo snel mogelijk ontdekken en niet pas na twee jaar. Zoveel is inmiddels duidelijk.”
