Therapietrouw onderuit door kostprijs

Een gebrek aan therapietrouw zorgt niet alleen voor een minder goed herstel van de patiënt, maar ook voor een beduidende meerkost voor de sociale zekerheid. In het medische weekblad de Huisarts zegt Prof. Steven Simoens, farmaco-econoom aan de KU Leuven, dat de (te hoge) kostprijs van geneesmiddelen een erg belangrijke factor is wanneer de therapietrouw afneemt.
Therapietrouw is een steeds belangrijker onderwerp in de medische literatuur. In de editie van het medisch weekblad de huisarts van morgen verschijnen er een aantal artikels rond deze problematiek. Dat patiënt die niet therapietrouw zijn (wat betekent dat de patiënt minder dan 80% van de voorgeschreven dosis geneesmiddelen neemt) minder snel of helemaal niet genezen, is algemeen geweten. Misschien minder bekend is de financiële impact van een falende therapietrouw.

Een Zweedse studie berekende in 2009 de maatschappelijke kost van een slechte therapietrouw bij osteoporose. Een kwart van de Zweedse patiënten stopt meteen na het eerste voorschrift de behandeling. Na een jaar neemt minder dan de helft van de patiënten nog de hen voorgeschreven geneesmiddelen. Resultaat: jaarlijks een duizendtal bijkomende fracturen. Goed voor een extra kost voor de sociale zekerheid van 26 miljoen euro.

Volgens Prof. Steven Simoens is één van de belangrijkste reden voor het gebrek aan therapietrouw de prijs van de behandeling. “Veel oudere patiënten die zich een behandeling financieel niet kunnen permitteren, starten die behandeling gewoon niet op.” Simoens pleit voor een verdere uitbouw van het gebruik van generische geneesmiddelen.
24 feb 2011 19u23
zie ook rubriek