Intraveneuze voeding voor kritiek zieke patiënten mag niet te vroeg

Intraveneuze voeding heeft geen positief effect op de genezing van kritiek zieke patiënten als ze vroeg wordt toegediend. Het herstel van een kritieke ziekte versnelt zelfs als men pas na een week na opname op intensieve zorgen intraveneuze voeding bijkrijgt.
Bij kritiek zieke patiënten wordt voeding intraveneus – via een infuus in een grote ader – toegediend wanneer de voeding via een maag- of darmsonde niet volstaat. Internationaal bestaat er nogal wat controverse over de timing van intraveneuze voeding: Europese richtlijnen schrijven voor om binnen de 48 uur met intraveneuze voeding te beginnen om een voedingstekort te voorkomen. In de Verenigde Staten en Canada start men pas na 8 dagen, omdat intraveneuze voeding ook nadelen heeft, zoals een verhoogde bloedsuikerspiegel. Omdat de voeding rechtstreeks in het bloed terechtkomt, is er geen natuurlijke prikkel om de bloedsuikerspiegel in evenwicht te brengen. Verhoogde bloedsuikerspiegels zijn schadelijk voor de cellen tijdens een kritieke ziekte.

In een studie onder leiding van professor Greet Van den Berghe en dr. Michael Casaer van de Afdeling Intensieve geneeskunde van de K.U.Leuven werden 4.640 patiënten opgevolgd, behandeld in zeven eenheden voor intensieve zorg in Leuven en Hasselt. De twee systemen van intraveneuze voeding werden vergeleken, terwijl verhoogde bloedsuiker werd vermeden met insuline.

Patiënten die pas na een week intraveneuze voeding kregen, hebben – ondanks de erg beperkte inname van voedingsstoffen – een grotere kans om sneller de intensieve zorgen zonder complicaties te verlaten: minder infecties en een efficiëntere reactie erop, minder tijd aan een beademings- of dialysetoestel en minder leverproblemen. Daardoor herstellen deze patiënten sneller.

De verklaring ligt in het natuurlijke opruimsysteem in de cellen, volgens prof. Van den Berghe. “Kritieke ziekte veroorzaakt schade aan de cellen van alle vitale orgaansystemen. Beschadigde mitochondrieën – de energiefabriekjes in de cel – en functionele eiwitten kunnen enkel worden opgeruimd door autofagie: een opruimsysteem dat wordt geactiveerd door te vasten en dat onderdrukt wordt door voeding. In bijkomend experimenteel onderzoek toonden we aan dat een voedingstekort tijdens de eerste week van ernstige ziekte het opruimen van de schade verbetert”.

Deze studie werd uitgevoerd door de Afdeling Intensieve geneeskunde en de Afdeling Algemene Inwendige Geneeskunde (eenheid voor medische intensieve zorg) van de K.U.Leuven en de Dienst Anesthesiologie en Intensieve Zorg van het Jessa Ziekenhuis in Hasselt.
30 jun 2011 09u18
Bron: UZ Leuven