Onderzoek van het National Lung Screening Trial Research Team, recent gepubliceerd in The New England Journal of Medicine, toont aan dat de sterfte ten gevolge van longkanker significant kan verminderd worden door het screenen met CT scans in een hoogrisico populatie.
In de CT-groep waren er bij een gemiddelde follow-up van 6,5 jaar 247 doden door longkanker per 100.000 persoonjaren, in de groep gescreend met een ‘gewone’ longfoto waren het er 309. Dit is een relatieve reductie in mortaliteit door screening met CT-scans van 20 procent. De onderzoekers concluderen dan ook dat met CT-scans de mortaliteit door longkanker te verlagen is.
Het blijft evenwel een open vraag hoe dit in de praktijk kan geïmplementeerd worden. De kost van een dergelijk screening programma is zeer hoog, er is een kans op overdiagnose, screening brengt voor de deelnemer onnodige stress en ongerustheid en stelt de deelnemer herhaaldelijk bloot aan bestraling. De vraag naar wie er allemaal best zou worden opgeroepen voor CT screening voor longkanker blijft nog grotendeels open en men hoopt in de toekomst beter de hoogrisicopersonen te kunnen selecteren voor deze screening.
Hoe deze resultaten best omgezet worden naar de klinische praktijk wordt op dit moment verder bekeken door de onderzoekers en de Amerikaanse overheid. Het is ook wachten op de resultaten van vergelijkbaar Europees onderzoek, o.a. de NELSON studie die in Nederland en Vlaanderen deelnemers heeft ingesloten. Ook in België plannen de Belgische longartsen op korte termijn verder overleg met de bevoegde instanties, om na te gaan of en hoe screening voor longkanker in België kan gerealiseerd worden. Tot dan wachten de Belgische longartsen, zoals elders in de wereld, voorlopig met het opstarten van screenings-programma’s.
Naast deze nieuwe bevindingen mag het belang van tabakspreventie en rookstopbegeleiding niet uit het oog verloren worden. Rookstop zal steeds een veel breder impact hebben op de mortaliteit veroorzaakt door deze ziekte dan de opsporing met CT-scan.
Het blijft evenwel een open vraag hoe dit in de praktijk kan geïmplementeerd worden. De kost van een dergelijk screening programma is zeer hoog, er is een kans op overdiagnose, screening brengt voor de deelnemer onnodige stress en ongerustheid en stelt de deelnemer herhaaldelijk bloot aan bestraling. De vraag naar wie er allemaal best zou worden opgeroepen voor CT screening voor longkanker blijft nog grotendeels open en men hoopt in de toekomst beter de hoogrisicopersonen te kunnen selecteren voor deze screening.
Hoe deze resultaten best omgezet worden naar de klinische praktijk wordt op dit moment verder bekeken door de onderzoekers en de Amerikaanse overheid. Het is ook wachten op de resultaten van vergelijkbaar Europees onderzoek, o.a. de NELSON studie die in Nederland en Vlaanderen deelnemers heeft ingesloten. Ook in België plannen de Belgische longartsen op korte termijn verder overleg met de bevoegde instanties, om na te gaan of en hoe screening voor longkanker in België kan gerealiseerd worden. Tot dan wachten de Belgische longartsen, zoals elders in de wereld, voorlopig met het opstarten van screenings-programma’s.
Naast deze nieuwe bevindingen mag het belang van tabakspreventie en rookstopbegeleiding niet uit het oog verloren worden. Rookstop zal steeds een veel breder impact hebben op de mortaliteit veroorzaakt door deze ziekte dan de opsporing met CT-scan.
