Het belang van slapen voor de gezondheid en voor hart- en vaatziekten wordt steeds duidelijker. Slaapapnoe, de slaapduur en de architectuur van de slaap kunnen het metabolisme en het neurohormonaal systeem beïnvloeden. Maar tot nog toe had geen enkele studie deze slaapeigenschappen onderzocht in relatie tot het ontstaan van hypertensie.
Amerikaanse onderzoekers gingen via bloeddrukmetingen en polysomnografie daarom het mogelijke verband na van hypertensie en slaapapnoe, slaapduur en de architectuur van de slaap bij oudere mannen. Ze selecteerden 784 mannen die deelnamen aan de Sleep Disorders in Older Men Study. Op het moment van het polysomnografisch onderzoek (2003-2005) waren ze ouder dan 65 jaar en hadden ze geen hypertensie. Er vond een tweede slaaponderzoek plaatst tijdens een follow-up (2007-2009). Van de 784 deelnemers hadden 243 mannen last van hypertensie na een gemiddelde follow-up van 3,4 jaar. Analyse van de gegevens wees uit dat het ontstaan van hypertensie gerelateerd was met toenemende hypoxemia, meer slaapfases 1 en 2 en een afname van de slaapfase 3 (slow wave sleep SWS).
Na bijsturing voor parameters als leeftijd, niet-blanke ras, bmi, bleek de enige significante factor die overeind bleef voor het ontstaan van hypertensie SWS te zijn (odds ratio 1.83). Het verband met de slaapduur, gefragmenteerde slaap en slaapapnoe hield niet langer stand. De duur van de derde slaapfase bleek omgekeerd evenredig met de incidentie van hypertensie, los van de slaapduur, slaapfragmentatie en slaapapnoe. Gemiddeld is 15 tot 20 procent van de menselijke slaap diep. Mannen die minder dan 4% van de totale slaapduur in diepe slaap zijn, hebben dus significant meer kans op het ontstaan van hypertensie. In de hypertensiegroep was 9,8% van de totale slaap diep, terwijl dit in de normotensieve groep 11,8% betrof.
Na bijsturing voor parameters als leeftijd, niet-blanke ras, bmi, bleek de enige significante factor die overeind bleef voor het ontstaan van hypertensie SWS te zijn (odds ratio 1.83). Het verband met de slaapduur, gefragmenteerde slaap en slaapapnoe hield niet langer stand. De duur van de derde slaapfase bleek omgekeerd evenredig met de incidentie van hypertensie, los van de slaapduur, slaapfragmentatie en slaapapnoe. Gemiddeld is 15 tot 20 procent van de menselijke slaap diep. Mannen die minder dan 4% van de totale slaapduur in diepe slaap zijn, hebben dus significant meer kans op het ontstaan van hypertensie. In de hypertensiegroep was 9,8% van de totale slaap diep, terwijl dit in de normotensieve groep 11,8% betrof.
