Annals of Surgery publiceert deze week een verontrustend artikel over het frequente voorkomen van depressie en burn-out (tot wel 51,6%) onder chirurgen. Verontrustend ook al omdat er steeds meer bewijs is voor de stelling dat burn-out van artsen een negatief effect heeft op patiëntveiligheid en de kwaliteit van zorg, en de kans op medische fouten vergroot. Het team onderzoekers verzamelde vragenlijsten van 6512 chirurgen in veertien verschillende (sub)specialismen, waaronder traumatologie, vaatchirurgie, urologie en algemene heelkunde. Als uitkomstparameters hanteerden ze depressieve en burn-outklachten, mentale kwaliteit van leven en tevredenheid over het beroep.
De gemiddelde leeftijd van de deelnemers lag rond de 50 jaar. Academici werkten gemiddeld 65,3 uur per week, tegenover 59,4 voor niet-academici, en ondanks de lange werktijden was de eerste groep op alle punten beter af.
Van alle deelnemers bij elkaar, academisch en niet-academisch, had van de traumachirurgen maar liefst 51,6 procent een burn-out. Transplantatiechirurgen hadden met 37 procent de meeste kans op een depressie. Bijna de helft van alle chirurgen zou zijn kinderen afraden de geneeskunde in te gaan.
Kinderchirurgen komen er op alle gebieden relatief goed vanaf.
Om factoren te berekenen die bijdroegen aan de kans op een depressie of burn-out, vergeleken de auteurs de diverse specialismen met algemene heelkunde. Het risico op een burn-out nam het meest toe bij traumachirurgen, urologen, hoofd- en halschirurgen, werken in de niet-academische sector en het draaien van nachtdiensten.
Het artikel is gepubliceerd, samen met een aantal reacties, waarin onder andere geschokt wordt gereageerd op het feit dat onder chirurgen op deze leeftijd zoveel depressies en burn-outs voorkomen, terwijl men in andere beroepen rond de vijftig op zijn top functioneert. Ook reageren de brievenschrijvers verbaasd op het lage aantal vrouwen (11% in de niet-academische sector, 17% in de academische).
Ann Surg 2011; 254 (4): 558-68, doi: 10.1097/SLA.0b013e318230097e: Distress and Career Satisfaction Among 14 Surgical Specialties, Comparing Academic and Private Practice Settings (Abstract)
Van alle deelnemers bij elkaar, academisch en niet-academisch, had van de traumachirurgen maar liefst 51,6 procent een burn-out. Transplantatiechirurgen hadden met 37 procent de meeste kans op een depressie. Bijna de helft van alle chirurgen zou zijn kinderen afraden de geneeskunde in te gaan.
Kinderchirurgen komen er op alle gebieden relatief goed vanaf.
Om factoren te berekenen die bijdroegen aan de kans op een depressie of burn-out, vergeleken de auteurs de diverse specialismen met algemene heelkunde. Het risico op een burn-out nam het meest toe bij traumachirurgen, urologen, hoofd- en halschirurgen, werken in de niet-academische sector en het draaien van nachtdiensten.
Het artikel is gepubliceerd, samen met een aantal reacties, waarin onder andere geschokt wordt gereageerd op het feit dat onder chirurgen op deze leeftijd zoveel depressies en burn-outs voorkomen, terwijl men in andere beroepen rond de vijftig op zijn top functioneert. Ook reageren de brievenschrijvers verbaasd op het lage aantal vrouwen (11% in de niet-academische sector, 17% in de academische).
Ann Surg 2011; 254 (4): 558-68, doi: 10.1097/SLA.0b013e318230097e: Distress and Career Satisfaction Among 14 Surgical Specialties, Comparing Academic and Private Practice Settings (Abstract)
