Internet, e-mail en chat zijn niet meer weg te denken uit de huidige samenleving. Ook de hulpverlening in Vlaanderen evolueert mee. Sinds enkele jaren bieden verschillende professioneel omkaderde organisaties hulp aan via e-mail en/of chat. Steeds meer mensen in nood worden via deze ‘nieuwe’ media opgevangen. Ondersteund door wetenschappelijk onderzoek bouwen de hulpverleners dit aanbod verder uit. Vandaag heeft een studiedag plaats in het teken van kwaliteitsvolle onlinehulpverlening.
Onlinehulp biedt een antwoord op de “digitale kloof” tussen een groep actieve internetgebruikers en de traditionele hulpverleningsvormen. Wie op zoek is naar een gesprek of informatie kan nu, naast de bestaande telefonische en/of face-to-face hulp ook online terecht bij een aantal hulpverleningsorganisaties (zie kader). Voor wie dagelijks de computer gebruikt, is het internet immers een vertrouwd en veilig medium. Voornamelijk een jong publiek kiest er spontaan voor om via deze weg in contact te komen met een opgeleide vrijwilliger of een professionele hulpverlener. Uit een oproepersbevraging van het onderzoeksteam van de Arteveldehogeschool - sociaal werk Gent blijkt dat 60% jonger is dan 20 jaar.
Onlinehulp in de welzijnssector groeit spectaculair. In 2008 waren er ongeveer 5.500 oproepen. Op 6 jaar tijd staat onlinehulp voor een wetenschappelijk onderbouwd aanbod waarbij bijna 200 hulpverleners (vrijwilligers en beroepskrachten) betrokken zijn.
De hulpverleningsorganisaties die online hulp aanbieden,verenigden zich in OHUP (OnlineHulpUitwisselingsPlatform). In 2007, gesteund door Cera, vroegen ze het onderzoeksteam van COMPahs Sociaal werk van de Arteveldehogeschool Gent hoe oproepers dit aanbod ervaren.
De sterktes van onlinehulpverlening bleken: laagdrempeligheid, veiligheid, vertrouwelijkheid en anonimiteit.
Een oproeper schrijft over de anonimiteit: “Ik vind het heel gemakkelijk want je kan zeggen wat op je lever ligt, je kent de persoon niet en je moet je persoonlijke gegevens ook niet geven.” Een andere oproeper: “Ik vind het gemakkelijker om iets te typen dan iets uit te spreken.”
Het merendeel van de oproepers (84%) erkent dat er online thema’s aan bod komen die ze via telefoon niet zouden durven aansnijden. De oproepers geven aan dat ze chatten gemakkelijker vinden dan praten met iemand van een organisatie (58%) of vrienden of familie (61%). Men hoeft zich ook niet te verplaatsen om een hulpverlener te bereiken. Nabijheid wordt vanop en door afstand gecreëerd.
Onlinehulp in de welzijnssector groeit spectaculair. In 2008 waren er ongeveer 5.500 oproepen. Op 6 jaar tijd staat onlinehulp voor een wetenschappelijk onderbouwd aanbod waarbij bijna 200 hulpverleners (vrijwilligers en beroepskrachten) betrokken zijn.
De hulpverleningsorganisaties die online hulp aanbieden,verenigden zich in OHUP (OnlineHulpUitwisselingsPlatform). In 2007, gesteund door Cera, vroegen ze het onderzoeksteam van COMPahs Sociaal werk van de Arteveldehogeschool Gent hoe oproepers dit aanbod ervaren.
De sterktes van onlinehulpverlening bleken: laagdrempeligheid, veiligheid, vertrouwelijkheid en anonimiteit.
Een oproeper schrijft over de anonimiteit: “Ik vind het heel gemakkelijk want je kan zeggen wat op je lever ligt, je kent de persoon niet en je moet je persoonlijke gegevens ook niet geven.” Een andere oproeper: “Ik vind het gemakkelijker om iets te typen dan iets uit te spreken.”
Het merendeel van de oproepers (84%) erkent dat er online thema’s aan bod komen die ze via telefoon niet zouden durven aansnijden. De oproepers geven aan dat ze chatten gemakkelijker vinden dan praten met iemand van een organisatie (58%) of vrienden of familie (61%). Men hoeft zich ook niet te verplaatsen om een hulpverlener te bereiken. Nabijheid wordt vanop en door afstand gecreëerd.
